Ukraińcy na szkoleniu w Niemczech. Uczą się obsługiwać Gepardy
Pojawiły się doniesienia, że przynajmniej 100 ukraińskich żołnierzy przechodzi szkolenie z obsługi samobieżnych systemów przeciwlotniczych Flakpanzer Gepard. Te systemy mogą być bardzo skuteczne w przypadku obrony punktowej przed rosyjskimi pociskami manewrującymi bądź lotnictwem. Wyjaśniamy, co potrafią.
18.07.2022 | aktual.: 19.07.2022 11:41
Jak podaje portal Militarnyj, powołując się na niemieckie media, Ukraińcy mają być szkoleni na poligonie Niemieckich Sił Zbrojnych w Szlezwiku-Holsztynie, który kiedyś był miejscem stacjonowania Gepardów.
Dostarczenie tych systemów do Ukrainy ciągnie się już od dłuższego czasu, a jednym z kluczowych problemów była kwestia dostępności amunicji kal. 35x228 mm, ponieważ Szwajcaria zabroniła firmie Rheinmetall eksportu amunicji do Ukrainy. Ostatecznie Niemcy zdołały pozyskać amunicję od norweskiej firmy Nammo i mowa tutaj o amunicji HEI-T (odłamkowo-zapalająca ze smugaczem) czy SAPHEI-T (przeciwpancerna z ładunkiem wybuchowym, smugaczem i środkiem zapalającym).
Flakpanzer Gepard — niemiecka ochrona przeciwlotnicza najniższego szczebla z czasów zimnej wojny
Zestawy Flakpanzer Gepard wykorzystują podwozie czołgu Leopard 1, na którym została osadzona wieża z dwoma radarami o zasięgu wykrywania do 15 km. Pierwszy odpowiada za wykrywania celów, a drugi to radar kierowania ogniem zsynchronizowany z dwoma działkami Oerlikon KDA L/R04 35/90 kal. 35 mm o szybkostrzelności 550 strz./min każde. Łączna szybkostrzelność to 1100 strz./min, a zapas amunicji wynosi 680 sztuk.
Zadaniem Gepardów była przeciwlotnicza ochrona poruszających się zgrupowań pancernych lub zmotoryzowanych przed samolotami bądź śmigłowcami przeciwnika na dystansie do 4 km. Teraz do tego należy dodać drony oraz zwalczanie pocisków manewrujących w końcowej fazie lotu. Gepardy zostały wprowadzone do służby w Bundeswehrze w 1976 r., a wycofano je w 2010 r. w wyniku cięć budżetowych bez wyłonienia następców.
Dostarczenie Gepardów znacznie poprawi ukraińskie zdolności przeciwlotnicze krótkiego zasięgu. Aktualnie w tym celu są wykorzystywane systemy ZSU 23-4 Szyłka o zasięgu dwukrotnie mniejszym bądź dużo rzadsze 2K22 Tunguska i zdobyczne Pancyr S1, których komponent artyleryjski cechuje się porównywalnym do Geparda zasięgiem.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski