Ukraińcy skorzystali z rosyjskiego trofeum. Pancyr-S1 zaatakował pierwszy cel

Ukraińscy żołnierze zniszczyli pierwszy cel przy użyciu przejętego od Rosjan trofeum, czyli systemu Pancyr-S1. Jest to nowoczesny rosyjski samobieżny przeciwlotniczy zestaw artyleryjsko-rakietowy, który w rękach Ukraińców może przysporzyć rosyjskim żołnierzom nieco problemów. Wyjaśniamy, czym jest i jakie ma możliwości Pancyr-S1.

Podczas trwającego w Ukrainie konfliktu obie strony regularnie donoszą o pozyskaniu kolejnych trofeów, czyli użytkowanego przez przeciwnika sprzętu wojskowego. Szczególnie aktywni są w tym Ukraińcy, którzy od początku wojny wzbogacili swoją armię o sporą ilość zaawansowanego i jednocześnie potrzebnego uzbrojenia, które często można obejrzeć na zdjęciach i materiałach publikowanych w mediach społecznościowych. Ukraińskie Siły Powietrzne właśnie pochwaliły się, że przy użyciu przejętego od Rosjan systemu Pancyr-S1 zniszczyły pierwszy cel.

Ihnat dodał, że na razie w służbie pozostaje tylko jeden system Pancyr-S1, ale Ukraińcy liczą na to, że uda im się im przechwycić kolejne. Mają również nadzieję, że do ich kolekcji dołączy również rosyjski system rakietowy czwartej generacji typu ziemia-powietrze S-400 Triumf. O tym, dlaczego systemy tego typu, w tym system Pancyr-S1 uznaje się za tak cenne zdobycze, pisał Łukasz Michalik. Więcej informacji na ten temat można znaleźć tutaj.

Pancyr-S1 (w kodzie NATO SA-22 Greyhound) to rosyjski naziemny system rakietowy ziemia-powietrze i przeciwlotniczy system artyleryjski. Został zaprojektowany w biurze KBP Tuła i wyprodukowany przez Uljanowski Zakład Mechaniczny. Pierwszy prototyp systemu powstał w 1994 roku. System został zaprojektowany do obrony instalacji naziemnych przed różnymi rodzajami broni, w tym helikopterami i samolotami, pociskami balistycznymi, manewrującymi, precyzyjnie naprowadzaną amunicją czy bezzałogowymi statkami powietrznymi. Dodatkowo Pancyr-S1 może zwalczać lekko opancerzone cele naziemne.

Pancyr-S1 składa się z dwóch automatycznych dział przeciwlotniczych 2A38M kalibru 30 mm opracowanych na podstawie dwulufowego działa 30 mm GSh-30 oraz dwunastu przeciwlotniczych pocisków rakietowych 57E6 lub 57E6-E. System można montować zarówno na podwoziu kołowym, jak i gąsienicowym. Przykładowo pierwsze, produkowane systemy tego typu były montowane na podwoziu gąsienicowym Ural-5323, a nowsze wersje na podwoziu kołowym K-53958 "Tornado" o układzie kół 8×8. System jest w stanie namierzyć i atakować cele powietrzne o prędkości do maksymalnie 1000 metrów na sekundę w maksymalnym zasięgu 20 km i lecące na maksymalnej wysokości 15 km.

Karolina Modzelewska, dziennikarka Wirtualnej Polski