Rosja zwodowała nowy strategiczny okręt podwodny. Kniaź Pożarski to ósma taka jednostka

Pierwsze trzy okręty typu Borej (projekt 955) wykorzystywały sekcje kadłuba z niedokończonych po rozpadzie ZSRR okrętów podwodnych typu Szczuka-B. Natomiast okręty projektu 955A zostały zbudowane całkowicie od podstaw i mają bardziej dopracowaną pod względem hydrodynamicznym sylwetkę. Okręty tego typu mają 170 m długości wyporność w zanurzeniu około 24000 t. Są to pierwsze rosyjskie okręty podwodne wyposażone w pędnik strumieniowy zamiast klasycznej śruby napędowej.

Ich podstawowym uzbrojeniem jest 16 międzykontynentalnych pocisków balistycznych R-30 Buława. Ich opracowanie rozpoczęło się w latach dziewięćdziesiątych. Buława jest morskim wariantem systemu Topol. Pierwszy lot próbny wykonano we wrześniu 2005 r., a w grudniu tego samego roku wykonano pierwsze odpalenie spod wody. Pierwsze odpalanie z pokładu okrętu podwodnego typu Borej wykonano w 2011 r.

Szczegółowe dane techniczne pocisku nie są znane. Na podstawie dostępnych danych można szacować, że Buława ma około 13 m długości i 2 m średnicy. Masa wynosi prawdopodobnie około 36-39 ton. Pocisk może przenosić do 10 naprowadzanych niezależnie głowic jądrowych o mocy do 160 kt. Zasięg wynosi około 8300 km, a dokładność trafienia jest szacowana na 250 m. Według oficjalnych rosyjskich informacji głowice mają zdolność do manewrowania i zmiany celu w trakcie lotu co ma pozwalać na pokonanie zachodnich systemów antybalistycznych.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Jak wspomniano Kniaź Pożarski jest piątym okrętem typu Borej-A. Pozostałe to: Władimir Monomach, Aleksander Newski, Kniaź Oleg, Generalissimus Suworow i Imperator Aleksander III. Nazwa okrętu pochodzi od kniazia Dmitrija Michajłowicza Pożarskiego z rodu Rurykowiczów będącego przywódcą powstania ludowego, które wyparło wojska polsko-litewskie z Rosji w czasie wojny polsko-rosyjskiej z lat 1609-1618.

Budowę okrętu rozpoczęto w 2016 r. i była ona kilkukrotnie wydłużana. Według pierwotnego harmonogramu jednostka miała być ukończona do końca 2021 r. Później termin przesunięto na koniec 2022 r. Ostatecznie stało się to dopiero na początku 2024 r. Teraz nastąpi okres testów stoczniowych i państwowych obejmujących systemy nawigacyjne, napęd, systemy uzbrojenia i inne. Próby w obecności ekspertów ze stoczni i marynarki wojennej będą realizowane na Morzu Białym. W zależności od ich przebiegu i rezultatów okręt może zostać wcielony do marynarki wojennej w ciągu około dwóch lat.

Kniaź Pożarski ma trafić do Floty Północnej. Główną bazą okrętów podwodnych przenoszących międzykontynentalne pociski balistyczne z głowicami jądrowymi jest Gadżyjewo na wybrzeżu Morza Barentsa. Stamtąd okręty podwodne wychodzą na patrole bojowe odbywające się przeważnie w północno-wschodniej części Morza Barentsa i pod pokrywą lodową na dalekiej północy.

Łącznie ma zostać zbudowanych 12 okrętów typu Borej i Borej-A. Pozwoli to na wycofanie ostatnich okrętów projektu 667BDR Kalmar z Floty Pacyfiku i 667BDRM Delfin z Floty Północnej.