Paragwaj się zbroi. Zamawia samoloty znanego producenta

– Jesteśmy szczęśliwi mogąc ogłosić, że sprzedaliśmy sześć A-29 do Paragwaju. To bardzo dobra wiadomość dla naszej firmy. Wiele kolejnych państw wyraża zainteresowanie tym samolotem – powiedział Bosco da Costa Junior, prezes Embraera do spraw wojskowych wspominając przy okazji o toczących się negocjacjach z Portugalią.

A-29 Super Tucano został opracowany jako samolot wielozadaniowy przeznaczony do szkolenia pilotów, ale może również wykonywać szeroki zakres misji bojowych w tym bezpośredniego wsparcia ogniowego, obserwację, przechwytywanie wolno lecących celów powietrznych oraz walkę z rebeliantami. Oprócz ról bojowych, samolot jest szeroko stosowany jako maszyna szkolenia zaawansowanego.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

A-29 jest wytrzymały i wszechstronny, może operować z nieutwardzonych pasów startowych w wysuniętych bazach operacyjnych z niewielkim wsparciem logistycznym. A-29 są przeważnie wykorzystywane do walki z różnego rodzaju rebeliantami i innymi formacjami nieregularnymi w krajach Ameryki Południowej i Azji. Jednym z ciekawszych zastosowań tego samolotu jest przechwytywanie i ewentualne zestrzeliwanie samolotów przemytników narkotyków. Samolot został wybrany przez ponad 15 sił powietrznych na całym świecie, w tym US Air Force, które wykorzystują go do szkolenia sił specjalnych.

Do tej pory wyprodukowano około 260 maszyn tego typu. Łączny nalot wszystkich samolotów tego typu przekroczył już 550 tysięcy godzin, z czego 60 tysięcy wylatano w warunkach bojowych.

Maszyna jest wyposażona w różne nowoczesne czujniki i uzbrojenie, w tym głowicę elektrooptyczną z kamerą na podczerwień i laserowym wskaźnikiem celów, szyfrowaną radiostację i łącze wymiany informacji taktycznych. Kokpit jest przystosowany do wykorzystania gogli noktowizyjnych. Chociaż samolotem może sterować jedna osoba, w czasie misji bojowych załoga jest przeważnie dwuosobowa. Pilot odpowiada na nawigację i sterowanie samolotem, a drugi członek załogi odpowiada za obserwację, obsługę sensorów pokładowych, łączność oraz wskazuje pilotowi cele do atakowania.

A-29 ma pięć zaczepów na uzbrojenie: jeden pod kadłubem i po dwa pod każdym skrzydłem. Łączny maksymalny udźwig uzbrojenia wynosi 1360 kg. Uzbrojenie stałe składa się z dwóch karabinów maszynowych 12,7 mm zainstalowanych w kadłubie. Ponadto uzbrojenie może obejmować różnego rodzaju wyrzutnie niekierowanych pocisków rakietowych, przeciwpancerne pociski kierowane AGM-114 Hellfire, zasobniki z działkami i karabinami maszynowymi oraz naprowadzane laserowo pociski APKWS. Do samoobrony samolot może być wyposażony w system ostrzegający o wystrzeleniu pocisku ziemia–powietrze AN/AAR-60(V)2 i wyrzutnię flar i dipoli AN/ALE-47.

Wprowadzenie do służby A-29 Super Tucano będzie znaczącym wzmocnieniem paragwajskich sił powietrznych, które w tej chwili nie mają żadnych samolotów bojowych. Jego podstawę stanowi niewielka flota samolotów transportowych składająca się z trzech C212, 5 Cessn 208, 1 Cessny King Air 90 i 2 Beechcraftów Baronów. Do tego dochodzi 12 śmigłowców wielozadaniowych UH-1H, pojedynczy samolot rozpoznawczy DA62 i sześć samolotów szkolno-treningowych EMB-312.

Graniczący z Argentyną, Brazylią i Boliwią Paragwaj nie musi się obawiać ataku z zewnątrz. Ostatni raz kraj prowadził wojnę w latach 30-tych ubiegłego wieku. Obecnie w zakresie bezpieczeństwa ściśle współpracuje z Argentyną i Brazylią. Głównym problemem jest przestępczość zorganizowana związana z przemytem narkotyków. Ponadto w północnej części kraju funkcjonuje marksistowska partyzantka (obecnie bardziej grupa przestępcza) Ejército del Pueblo Paraguayo (Armia Ludowa Paragwaju), atakująca odizolowane posterunki policji i wojska oraz cywilów podejrzewanych o sprzyjanie władzy. A-29 Super Tucano zostały skonstruowane specjalnie z myślą o walce z takimi przeciwnikami będą więc cennym wzmocnieniem sił bezpieczeństwa.

Autor: Marcin Wołoszyk