Rosyjski przemysł zaskakuje. Produkcja BTR-ów liczona w setkach sztuk
Rosja znacząco zwiększyła produkcję transporterów opancerzonych BTR-82, zbliżając się skalą do masowej produkcji z czasów zimnej wojny. Przedstawiamy osiągi tych maszyn oraz kulisy wzrostu produkcji.
Rosja wyraźnie zwiększyła produkcję swoich transporterów opancerzonych BTR-82 do poziomu ostatni raz widzianego podczas ZSRR. Jak podaje analityk OSINT Jompy na X, rosyjskie zakłady zbrojeniowe mają być obecnie w stanie wytwarzać od 500 do 700 sztuk BTR-82 rocznie.
Ta obserwacja współgra z danymi z pola walki, które wskazują na rosnącą obecność BTR-ów wśród zniszczonych rosyjskich pojazdów, przy jednoczesnym niemal całkowitym zniknięciu starszych BMP-1 z raportów strat.
Według analityka Rosja dysponowała ograniczonymi zapasami BTR-80 przed rozpoczęciem pełnoskalowej inwazji. Wskazuje to, że obecnie produkowane transportery BTR-82 są sztukami produkowanymi od podstaw.
Transportery BTR-82 zamiast czołgów i bojowych wozów piechoty
Transporter BTR-82 seryjnie produkowany od 2011 roku jest zaawansowaną modernizacją transportera BTR-80, po tym jak model BTR-90 został uznany za zbyt skomplikowany i kosztowny w produkcji.
Nowa wersja konstrukcji z czasów ZSRR otrzymała silniejsze uzbrojenie, mocniejszy silnik o mocy 300 KM oraz poprawki w opancerzeniu. To składa się ze spawanych płyt stalowych, których grubość nie przekracza 10 mm, co zapewnia ochronę przed bronią strzelecką czy odłamkami artyleryjskimi. Co więcej, w ostatnich latach standardowym wyposażeniem stały się dodatkowe klatki mające zwiększyć ochronę przed dronami FPV.
Jego załogę stanowi trzech żołnierzy oraz do siedmiu żołnierzy desantu, a uzbrojenie obejmuje niezbyt celną armatę automatyczną 2A42 kal. 30 mm umieszczoną w bezzałogowej wieży.
Wygląda, że Rosjanie po wyczerpaniu się zapasu skorup bojowych wozów piechoty BMP-1/2 i czołgów przerabianych na improwizowane transportery zdecydowali się oprzeć kadrowe jednostki na kołowych transporterach BTR-82, które są względnie proste i tanie do masowej produkcji w porównaniu do platform gąsienicowych. Są one wykorzystywane razem z tzw. jednostkami jednorazowymi składającymi się np. z motocyklistów szturmowych.