Irański pocisk przechwycony w kosmosie. Pierwsze takie wideo
W sieci pojawiło się bardzo wiele nagrań z zestrzeleń irańskich pocisków balistycznych. Niektóre z nich przedstawiają trafienie celów jeszcze przebywających w przestrzeni kosmicznej.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Izraelski system obrony antyrakietowej skutecznie obronił się przed salwą 120 irańskich pocisków balistycznych, z których tylko kilka przebiło obronę. W sieci pojawiło się wiele nagrań dokumentujących te zestrzelenia, w tym te, które miały miejsce w przestrzeni kosmicznej.
Nie jest to pierwszy sukces tego systemu, o czym informował Łukasz Michalik z Wirtualnej Polski w listopadzie 2023 roku, ale to pierwszy raz, kiedy zestrzelenie zostało udokumentowane i opublikowane online. Możemy to obejrzeć na filmie poniżej.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
System Arrow-3 - antybalistyczna tarcza Izraela
Izrael rozpoczął prace nad systemem Arrow-3 w 2007 roku, uznając rozwój krajowego systemu za bezpieczniejszą opcję pod względem bezpieczeństwa i gwarancji dostaw w porównaniu z zakupem amerykańskiego systemu THAAD. To jednak nie oznacza pełnej niezależności, ponieważ ostatecznie 50% komponentów pocisku jest produkowanych w USA.
Prace były skomplikowane, a pierwszy test systemu przeprowadzono dopiero w 2013 roku. Pierwsze zestrzelenie pocisku balistycznego miało miejsce w 2019 roku, po kilku nieudanych próbach. Pierwsze udane zestrzelenie nastąpiło 22 stycznia, a drugie 28 stycznia 2019 roku i było związane ze sprawdzeniem integracji z radarem AN/TPY-2.
W tym samym roku Izrael i USA podpisały umowę na wspólną produkcję seryjną komponentów systemu Arrow-3, który był również hojnie dofinansowywany przez Amerykanów. Należy dodać, że w latach 2008-2019 całkowity amerykański wkład finansowy w rozwój systemu wyniósł 3,8 miliarda dolarów.
Ten system jest zdolny do zwalczania celów na dystansie do 2400 km i znajdujących się na pułapie ponad 100 km, co umożliwia eliminowanie cele znajdujące się na niskiej orbicie. Konstrukcja pocisku opiera się na dwóch stopniach, z których pierwszy ma za zadanie osiągnąć określoną wysokość, natomiast drugi segment zawiera około 150-kilogramową kierunkową głowicę odłamkową.
Ta część jest także wyposażona w aktywną radiolokacyjną głowicę naprowadzającą oraz własny silnik rakietowy z wektorowaniem ciągu, co zapewnia bardzo dobrą manewrowość niezbędną do trafienia w cel. Wysoki pułap przechwycenia ma również na celu ochronę Izraela przed pociskami z głowicami chemicznymi lub jądrowymi, których zestrzelenie w atmosferze na niskim pułapie mogłoby mieć katastrofalne skutki.
Przemysław Juraszek, dziennikarz Wirtualnej Polski
