Niesamowite odkrycie. To część ognistej kuli, która pojawiła się nad Szwecją
Naukowcy dokonali niezwykle cennego odkrycia. Na wpół stopiony kawałek bogatej w żelazo skały znaleziony w Uppsali w Szwecji jest częścią meteorytu, który spadł tam w listopadzie 2020 roku.
02.03.2021 10:14
Jak podaje Szwedzkie Muzeum Historii Naturalnej, grudkowaty meteoryt ma rozmiar bochenka chleba i waży około 14 kilogramów. Kiedyś był częścią większej kosmicznej skały, prawdopodobnie ważącej ponad 8 ton, która ukazała się jako gigantyczna kula ognia nad Uppsalą 7 listopada.
Pozostałości meteorytu
Naukowcy ze Szwedzkiego Muzeum Historii Naturalnej obliczyli prawdopodobne miejsce lądowania meteorytu. Okazało się, że ich wyliczenia były bardzo precyzyjne, ponieważ w pobliżu wioski Ådalen w gminie Enköping odkryto małe fragmenty kosmicznej skały. Ich wielkość wynosiła zaledwie 3 milimetry, ale przeprowadzone analizy ujawniły również głaz oraz korzeń drzewa, w które wyraźnie uderzyło coś dużego i ciężkiego.
Geolodzy ze Sztokholmu - Andreas Forsberg i Anders Zetterqvist postanowili wrócić na miejsce i jeszcze raz dokładnie mu się przyjrzeć. Udało im się znaleźć znacznie większy kawałek meteorytu - prawdopodobnie ten, który rozbił głaz.
Fragment znajdował się około 70 metrów od miejsca, w którym wcześniej znaleziono inne kawałki. Był częściowo zakopany w piachu. Jego jedna strona jest spłaszczona i pęknięta. Uszkodzenia prawdopodobnie powstały w wyniku zderzenia. Sama kosmiczna skała jest pokryta okrągłymi wgłębieniami. Według muzeum wgłębienia te są powszechne w meteorytach żelaznych i powstają, gdy skała częściowo topi się podczas przejścia przez atmosferę.
Dan Holtstam, kurator szwedzkiego Muzeum Historii Naturalnej uważa, że jest to pierwszy, potwierdzony przypadek, kiedy w Szwecji znaleziono tak świeży meteoryt żelazny i pierwszy od 66 lat przypadek, gdy w kraju znaleziono fragmenty meteorytu będącego wcześniej kulą ognia.
Meteoryty żelazne są drugim po meteorytach kamiennych najpowszechniejszym rodzajem kosmicznych skał, które lądują na Ziemi. Pochodzą z rdzeni planet i asteroid, co oznacza, że mogą zawierać cenne wskazówki dotyczące powstania Układu Słonecznego.