Kolejne odkrycia na płaskowyżu Nazca. Znaleziono 168 nieznanych dotąd geoglifów

Ogromne figury geometryczne, podobizny małp, ryb, pająków i innych zwierząt o długości do setek metrów, w całej okazałości widoczne są dopiero po wzniesieniu się w powietrze. Na płaskowyżu Nazca są ich setki. Te ogromne naziemne rysunki położone na pustyni w południowo-zachodniej części Peru są najbardziej znanym na świecie przykładem geoglifów. Naukowcy sądzą, że liczą sobie w niektórych przypadkach nawet 2500 lat, choć niektórzy badacze uważają, że mogą być znacznie starsze.

Nowo odkryte naziemne rysunki zostały znalezione przez archeologów z japońskiego Uniwersytetu Yamagata. Uczeni uważają, że rysunki pochodzą z okresu od 100 roku p.n.e. do 300 roku n.e. Aż 36 z tych geoglifów odkryto w rejonie Aja, w pobliżu miasta Nazca. Wcześniej, bo w 2014 i 2015 roku, ten sam zespół badawczy odkrył w tym regionie 41 geoglifów, co doprowadziło do utworzenia na tym terenie w 2017 roku parku archeologicznego we współpracy z peruwiańskim Ministerstwem Kultury w celu ich ochrony.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

168 nowych geoglifów

Pustynia Nazca w Peru, pomiędzy miastami Nazca i Palpa, jest jak galeria sztuki. Jednak by dobrze widzieć dzieła, należy wznieść się w powietrze. Linie, wizerunki zwierząt czy geometryczne wzory na na pustyni w południowo-zachodniej części Peru są od dziesięcioleci źródłem fascynacji. Zostały stworzone przez Indian Nazca poprzez usunięcie wierzchniej warstwy czerwonych, pustynnych kamieni, aby odsłonić bladą warstwę pod nimi. Geoglify rozciągają się na rozległym obszarze pustyni i są ich setki, choć badacze twierdzą, że poznaliśmy ledwie znikomy fragment kolekcji.

Jednym z zespołów badawczych pracujących na miejscu są archeolodzy z Uniwersytetu Yamagata. Japonscy uczeni maja już spore osiągnięcia. Trzy lata temu poinformowali o odkryciu ponad 140 nieznanych geoglifów. Co ciekawe, w odkryciach pomagała im sztuczna inteligencja (więcej na ten temat w tekście: Odkryto ponad 140 nowych rysunków w Nazca. Naukowcom pomogła sztuczna inteligencja).

Japońscy uczeni współpracują z lokalnymi naukowcami. Ich wspólne badania doprowadziły do kolejnych odkryć. Wykorzystując zdjęcia z powietrza wykonane przez drony badacze zidentyfikowali 168 nowych geoglifów. Około 50 z tych wielkoformatowych rysunków przedstawia postacie podobne do ludzi. Inne wyryte w ziemi geoglify przedstawiają ptaki, orki, koty i węże. Kilka z nich to zwyczajne, proste linie – być może niedokończone projekty.

Badania terenowe

Trudno powiedzieć, kiedy powstały rysunki, ale fragmenty glinianych naczyń, które zostały znaleziono w pobliżu geoglifów, pochodzą z okresu między 100 rokiem p.n.e. a 300 rokiem n.e.

Wiele rysunków powstało na płaskim terenie, co utrudnia ich dostrzeżenie z pobliskich, niewysokich wzniesień. Rysunki zostały stworzone poprzez usunięcie skał i ziemi, aby odsłonić glebę o kontrastującym kolorze, jednak erozja spowodowała to, że obecnie są niewidoczne. Jednak badania terenowe z wykorzystaniem zdjęć lotniczych o wysokiej rozdzielczości i obrazów z drona pozwoliły dostrzec nieznane dotąd geoglify. Naukowcy, tak jak w przypadku poprzednich badań, także i teraz posłużyli się algorytmami sztucznej inteligencji, które potrafią wykryć różne wzorce szybciej i bardziej niezawodnie niż ludzkie oko.

Linie Nazca to jedna z najbardziej intrygujących tajemnic w historii. I choć z roku na rok badacze odnajdują nowe rysunki, wcale nie przybliża to nas do zrozumienia ich funkcji.

Zagadka

Z jakiegoś niewyjaśnionego do tej pory powodu, społeczności zamieszkujące tereny obecnie należące do Peru, tworzyły proste linie, różne kształty i figury geometryczne, a także postacie zwierząt i ludzi, które w całej okazałości można podziwiać tylko z góry.

Przez dziesięciolecia naziemne rysunki były interpretowane przez naukowców na różne sposoby. Geoglify zostały odkryte w 1926 roku. Początkowo brane były za systemy irygacyjne. Potem za święte ścieżki o charakterze religijnym, ale tak naprawdę współczesna nauka nie wie, w jakim celu zostały stworzone.

Koncepcji jest kilka. Niektórzy uczeni uważają, że są to układy szlaków handlowych. Jeszcze inni, że to rodzaje boisk, na których rozgrywano zawody sportowe. Są też koncepcje, które mówią, że są one ozdobą, która miała cieszyć oczy bogów. Inne z kolei podkreślają ich związek z obserwacjami astronomicznymi, bo niektóre z geoglifów odzwierciedlają gwiazdozbiory.

Jednak wiodącą tezą jest ta zaproponowana przez niemiecką badaczkę Marie Reiche. Według niej, rysunki z Nazca wykorzystywane były do określania pory siewów i zbiorów. Niektóre z nich wskazują bowiem na punkty wschodów i zachodów słońca podczas jesiennej i wiosennej równonocy oraz przesilenia letniego.

Źródło i fot.: Yamagata University