Katastrofa rosyjskiego samolotu. Rozbił się Ił‑76

W rosyjskim obwodzie biełgorodzkim (obszar graniczący z Ukrainą) rozbił się samolot transportowy Ił-76. Niedługo przed pojawieniem się pierwszych doniesień dotyczących katastrofy, gubernator obwodu Wiaczesław Gładkow informował o ogłoszeniu alarmu powietrznego. Przypominamy specyfikację i możliwości Iła-76.

Zgodnie z pierwszymi doniesieniami ukraińskich mediów, na pokładzie rozbitego Iła-76 miały znajdować się pociski rakietowe S-300. Warto przypomnieć, że to rakiety, które w ostatnim czasie Rosjanie rozmieścili w Petersburgu.

Obecnie jednak na temat katastrofy wciąż wiadomo niewiele. Andriej Kartapołow, członek rosyjskiej Dumy, podał, że samolot miał zostać zestrzelony trzema zachodnimi rakietami przez wojska Ukrainy. Nie sprecyzował natomiast, jaka konkretnie amunicja miała trafić w Iła.

Niewykluczone też, że upadek maszyny był wynikiem awarii. To natomiast scenariusz jak najbardziej realny w świetle poprzednich katastrof identycznego Iła-76. Ostatnia z nich miała miejsce w październiku 2023 r. Wówczas tego typu samolot spłonął w pobliżu Duszanbe (Tadżykistan) chwilę po starcie. Z kolei miesiąc wcześniej z niewyjaśnionych przyczyn w Mali rozbił się kolejny Ił-76 (teoretycznie malijski, a w praktyce obsługiwany przez Rosjan). Wspomniane incydenty mogą sugerować, że rosyjskie maszyny znajdują się w coraz gorszym stanie.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Produkowany od 1974 r. Ił-76 to 4-silnikowy odrzutowy samolot transportowy, który jednocześnie jest jednym z największych płatowców na świecie, zdolnym do przenoszenia ładunków o masie niemal 30 ton w dużej na 235 metrów sześciennych przestrzeni ładunkowej. Do usprawnienia obsługi ładunków o tak dużej masie, wewnątrz Iła-76 znalazł się dźwig o udźwigu do 10 ton.

Zakłady lotnicze w Taszkencie i Uljanowsku wyprodukowały przez cały okres produkcji ok. 1 tys. egzemplarzy transportowych Iłów-76, dzięki czemu samolot jest nie tylko jednym z największych na świecie, ale też stanowi jeden z najpopularniejszych samolotów transportowych w ogóle. Na rynku znajdują się dwie wersje Iła-76: jedna z dopiskiem MF, czyli przedłużony wariant wojskowy, druga natomiast to wersja cywilna oznaczona jako TF.

Za napęd Iljuszyna odpowiadają cztery silniki turboodrzutowe Sołowiow D-30KP, które generują ciąg ponad 117 kN każdy. Jednostki pozwalają rozpędzić maszynę do prędkości maksymalnej 900 km/h i przelotowej na poziomie ok. 760 km/h. Pułap, na którym może operować Ił-76 to natomiast 13 km, z kolei maksymalny zasięg podstawowej wersji nieznacznie przekracza 3,6 tys. km.

Rozpiętość skrzydeł wspomnianej maszyny to ponad 50 m, z kolei całkowita długość samolotu to 46,5 m przy szerokości 4,8 m i wysokości 14,8 m. Ważniejsze jednak w tego typu maszynach jest wnętrze – Ił-76 może pochwalić się przestrzenią ładunkową o długości 20 m, szerokości 3,45 m i wysokości 3,4 m. Załoga liczy sobie natomiast siedem osób.

W niektórych egzemplarzach omawianego transportowca konstruktor umieścił stanowisko z działkiem GSz-23 kal. 23 mm. Wartym wspomnienia elementem konstrukcyjnym Iła-76 jest szklana "bańka" w dolnej części samolotu. To miejsce przeznaczone do nawigatora, który w trakcie lotu znajduje się pod sekcją pilotów.