Egipt wycofuje rosyjskie systemy przeciwlotnicze S‑125 Newa. Następcy szuka w Indiach
Współpraca Egiptu i Rosji ma długa historię, jednak w ostatnich miesiącach Kair wykonał historyczny zwrot. Najpierw odmówił Rosji dostaw pocisków rakietowych, a następnie zdecydował się dozbroić Ukrainę. Kolejnym etapem zrywania z Kremlem wydaje się modernizacja egipskiego systemu obrony przeciwlotniczej. Alternatywę pomogli stworzyć Polacy.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Egipt planuje wycofać swoje zestawy obrony przeciwlotniczej S-125. Sama decyzja nie musi mieć podłoża politycznego – S-125 to stary sprzęt, sukcesywnie wycofywany przez dotychczasowych użytkowników.
Formalnie należy do nich nadal Polska, jednak nieujawniona liczba polskich zestawów S-125 została przekazana Ukrainie. O ile wycofanie starych systemów S-125 jest zrozumiałe, polityczne podłoże wydaje się mieć decyzja o wyborze ich następcy.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Naturalnym dostawcą nowszych systemów wydawała się do niedawna Rosja, jednak – jak zauważa serwis Defence Express – w tym przypadku prawdopodobna jest współpraca wojskowa z Indiami, których premier, Narendra Modi, odwiedzi Egipt 24 czerwca.
Zobacz także: To sprzęt NATO, czy rosyjski?
Indie, obok szerokiego wachlarza różnego uzbrojenia, mają do zaoferowania system przeciwlotniczy o nazwie Akash. To niemal w całości dzieło indyjskiego przemysłu – niemal, bo istotny udział w rozwoju jednego z elementów systemu wzięła przed laty Polska.
Indyjski system przeciwlotniczy Akash z polskim radarem
Akash to mobilny system przeciwlotniczy średniego zasięgu, zdolny do zwalczania samolotów na dystansie 25-30 km. Jego wersja rozwojowa, nad która trwają obecnie prace – Akash-NG – ma znacznie większy zasięg, oceniany na 70-80 km).
System składa się z trzech elementów, umieszczonych osobno na kołowych podwoziach: wyrzutni z trzema pociskami, centrum kierowania ogniem i radaru śledzenia i kierowania uzbrojeniem, a także radaru wczesnego wykrywania. Ten ostatni to opracowany w Indiach CAR-3D (Central Acquisition Radar 3 Dimensional).
To radar bazujący na modelu CAR-1100, zaprojektowanym pod koniec XX wieku przez polski Radwar na zlecenie Indii, które kupiły prototyp wraz z dokumentacją. Prace nad eksportowym sprzętem przyniosły również wymierne korzyści Polsce – w ich efekcie powstał bowiem radar NUR-15, używany m.in. przez polską Morską Jednostkę Rakietową.
Łukasz Michalik, dziennikarz Wirtualnej Polski
