Atomowa haubica w ogniu. Kolejna bolesna strata Rosjan

Serwis Militarny zwraca uwagę, że rosyjska armatohaubica 2S5 Hiacynt-S została wyposażona w dodatkową ochronę, która w teorii miała ją chronić m.in. przed atakami ukraińskich bezzałogowców. Pomimo to broń, którą Rosjanie rozmieścili w pobliżu wsi Woskresenka w obwodzie zaporoskim, padła ofiarą ukraińskiego drona FPV (ang. First Person View), czyli niewielkiego urządzenia wzbogaconego o ładunek wybuchowy.

Po uderzeniu bezzałogowca w armatohaubicę 2S5 Hiacynt-S doszło do poważnej eksplozji, której skutki można oglądać na nagraniu zamieszczonym przez Służbę Bezpieczeństwa Ukrainy. Jej przyczyną była detonacja amunicji Hiacynt-S. To kolejne już działo samobieżne tego typu, które Ukraińcy z sukcesem namierzyli, a następnie zniszczyli. Według ekspertów OSINT do tej pory udało im się wyeliminować ponad 30 sztuk Hiacynt-S.

Samobieżna armatohaubica 2S5 Hiacynt-S to jeden z kluczowych systemów artyleryjskich używanych przez rosyjską armię. Uzbrojona w haubicoarmatę 2A37 kalibru 152 mm, jest zdolna do strzelania pociskami o zasięgu do 29 km. Mechanizm półautomatycznego ładowania pozwala na oddawanie strzałów z dużą częstotliwością, co znacząco zwiększa jej efektywność na polu bitwy.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Hiacynt-S waży około 28 ton i mierzy 8,3 metra długości, co czyni ją imponującą maszyną wojenną. Dzięki silnikowi wysokoprężnemu V-59 o mocy 520 KM, armatohaubica może poruszać się z maksymalną prędkością 62 km/h na utwardzonych drogach lub 25 km/h w trudnym terenie. Jej zasięg operacyjny wynosi do 500 km, co pozwala na szybkie przemieszczanie się do miejsca wykonywania zadań bojowych.

Istotną cechą Hiacynt-S jest jej zdolność do wystrzeliwania pocisków atomowych oraz chemicznych, zwiększających jej siłę ognia. Dodatkowo, armatohaubica może korzystać z amunicji naprowadzanej laserowo typu Krasnopol, co czyni ją niezwykle precyzyjną bronią. System Hiacynt-S, choć produkowany w latach 1976-1991, nadal odgrywa istotną rolę w artylerii rosyjskiej. Jego potężne uzbrojenie, zdolność do strzałów specjalną amunicją oraz imponujące osiągi na polu bitwy sprawiają, że Rosjanie nie rezygnują z tego rozwiązania.