Zbiorniki wodne dziwnie reagują na ścieki. Mamy duży problem

Do ścieków trafiają pestycydy, farmaceutyki oraz wiele syntetyków. Są to źródła toksyn, których nie neutralizujemy w procesie oczyszczania. Trafiają one do zbiorników wodnych, które muszą sobie z nimi radzić same. Okazuje się, że nie stają się przez to ziemią jałową. Reagują zupełnie inaczej.

Wynika to z badania biologów z Uniwersytetu Goethego we Frankfurcie, który postanowili przyjrzeć się 170 oczyszczalniom ścieków na terenie Hesji. Według nich obiekty te mają negatywny wpływ na naturę, ale w szczególny sposób. Rzeki i zbiorniki wodne, do których odprowadzane są produkty oczyszczania ścieków nie stają się jałowe. Dzieje się coś poważniejszego.

Niektóre z bezkręgowców (na przykład larwy takich owadów jak widelnica czy chruścika) nie radzą sobie z zanieczyszczeniami i zanikają. Ich miejsce wykorzystują jednak inne skorupiaki i robaki. W wodach przyjmujących produkty oczyszczania wzrasta liczebność tych gatunków, które uzyskują korzyści z obecności toksyn.

W zanieczyszczonych przez oczyszczalnie środowiskach wodnych nie dochodzi więc do zmniejszenia liczebności istot żywych i wyjałowienia. Oczyszczanie ścieków prowadzi jednak do poważnych zmian w składzie gatunkowym, które nieodwracalnie zmieniają naturę.

Świat bez oczyszczania ścieków nie jest możliwy do zaakceptowania przez współczesnego człowieka. Nie możemy jednak liczyć na to, że zanieczyszczane obecnie wody kiedykolwiek powrócą do stanu naturalnego. Niekorzystne skutki tego procesu można jednak ograniczać.

Najlepszym rozwiązaniem jest stosowanie technik oczyszczania, które pozwalają neutralizować jak największą ilość zanieczyszczeń bez oddawania ich do środowiska. Ścieki powinniśmy ozonować lub filtrować węglem aktywnym. Istniejące już oczyszczalnie powinny też współdzielić akweny i cieki wodne do których odprowadzają produkty procesu oczyszczania. W ten sposób środowisk wodnych o nienaturalnym składzie gatunkowym będzie jak najmniej.