Wypalona gwiazda zmyliła astronomów. Nie zbliża się do Słońca

Białe karły to gorące i gęste zwłoki gwiazdy, a obiekt WD 0810-353 nie odbiega od tej charakterystyki. Jest on szczególny, ponieważ groził zburzeniem spokoju w naszym Układzie Słonecznym. Okazuje się, że jednak tego nie zrobi.

Biały karzeł WD 0810-353 zaczął być postrzegany jako groźny. Astronomowie Vadim Bobylew i Anisa Bajkova trafili na niego analizując dane projektu Gaia. Wynikało z nich, że gwiazda ta znajdzie się w odległości około 31 tysięcy jednostek astronomicznych (AU) od Słońca, niemal w Obłoku Oorta.

Jest to pełna kosmicznego gruzu krawędź Układu Słonecznego. Obecne tam obiekty poruszają się pod kontrolą grawitacyjną Słońca, ale bardzo słabą. Pojawienie się w ich pobliżu obcej gwiazdy oznacza, że ich harmonia na pewno zostanie zaburzona.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Nie byłoby to zjawisko wyjątkowe. Według szacunków w dotychczasowym życiu Słońca przez Obłok Oorta przeszło ponad 400 gwiazd. Ostatnim intruzem była Gwiazda Scholza, która odwiedziła ten rejon około 70 tysięcy lat temu. WD 0810-353 spodziewano się za 29 tysięcy lat, ale jego wizyta mogła mieć poważne konsekwencje.

Biały karzeł spowodowałby, że gruz krążący w pasie Obłoku Oorta zacząłby się przemieszczać. Niektóre kosmiczne skały oddaliłby się od Układu Słonecznego, ale inne przyjęłyby kurs kolizyjny z jego obiektami. Ich zderzenie z Ziemią stałoby się realnym zagrożeniem.

Okazuje się, że nie należy się martwić. Jak informuje ESO (European Southern Observatory) doszło do pomyłki na etapie interpretacji danych obserwacyjnych.

Pomyłka nastąpiła, ponieważ prędkość z jaką porusza się WD 0810-353 określono na podstawie jego widma. W zależności od tego, czy obiekt zbliża się czy oddala od obserwatora, jego widmo przesunie się odpowiednio w stronę krótszych lub dłuższych fal. Proces ten jest odpowiednio nazywany przesunięciem ku czerwieni lub błękitowi.

Tymczasem niezwykle stary biały karzeł, a takim jest WD0810-353, ma też ogromne pole magnetyczne. W takiej sytuacji linie widmowe mogą być błędnie postrzegane jako kilka, a nawet przesuwać na inne długości fal. Jeśli obiekt był obserwowany z pominięciem jego pola magnetycznego, nie można ustalić w którą stronę się przesuwa.

Wizja brutalnej ingerencji w nasz uporządkowany Układ Słoneczny spowodowała, że astronomowie zdecydowali się wykluczyć ten błąd. Na białego karła skierowany został Bardzo Duży Teleskop (VLT) ESO. Dysponując nowymi, dokładniejszymi danymi widma zespół wymodelował z nich także pole magnetyczne WD 0810-353. Okazuje się, że wcześniej odnotowany kierunek poruszania się wypalonej gwiazdy był złudzeniem.