Wyjątkowe odkrycie za naszą granicą. To szczątki najmniejszej małpy człekokształtnej

Zdjęcie ilustracyjne
Zdjęcie ilustracyjne
Źródło zdjęć: © Unsplash
oprac. KMO

10.06.2024 15:32, aktual.: 10.06.2024 22:04

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Antropolodzy odkryli szczątki należące do dotąd nieznanej naukowcom wielkiej małpy, nazwanej Buronius manfredschmi. Znalezisko to, składające się z dwóch zębów i jednej rzepki, zostało odkopane w gliniance Hammerschmiede na południowym wschodzie Niemiec. Jak donosi IFL Science, badania wskazują, że małpa ta żyła około 11,6 miliona lat temu, w późnym miocenie. Co ciekawe, Buronius manfredschmi był najmniejszym przedstawicielem wielkich małp, ważącym ok. 10 kilogramów.

Buronius manfredschmi jest starożytnym hominidem i częścią rodziny przodków, która dała początek współczesnym ludziom, gorylom i szympansom. W tej samej lokalizacji, co szczątki tej małpy, wcześniej znaleziono pozostałości Danuvius guggenmosi, innego gatunku wielkiej małpy, która poruszała się na dwóch nogach. Różnice w budowie tych dwóch gatunków sugerują, że zajmowały one różne nisze ekologiczne i prowadziły odmienne style życia, co pozwoliło im współdzielić ten sam habitat.

Starożytny hominid z Niemiec

To wyjątkowe odkrycie czyni Hammerschmiede jedyną znaną lokalizacją w Europie z okresu miocenu, o którym wiadomo, że występował tutaj więcej niż jeden gatunek wymarłej małpy człekokształtnej. Odkrywcy mają nadzieję, że ich praca zainspiruje innych do ponownej analizy europejskich skamieniałości, które mogą kryć w sobie dowody na współistnienie różnych gatunków małp. W artykule, który ukazał się na łamach czasopisma "PLoS ONE" naukowcy zaznaczają, że na razie nie wiele wiadomo o Buronius manfredschmi.

Eksperci ustalili, że była niewielką, zwinną małpą drapieżną, która prawdopodobnie żywiła się miękkim pokarmem, takim jak np. liście. Przypuszcza się, że klimatyczne zmiany, które miały miejsce około 9 milionów lat temu w Europie, mogły przyczynić się do wymarcia tego i innych europejskich gatunków wielkich małp, kiedy to lasy ustępowały miejsca trawiastym sawannom.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pomimo tego, że ilość informacji zgromadzonych na temat Buronius jest skromny, jego odkrycie rzuca nowe światło na historię ewolucji wielkich małp i zasiedlenia przez nie Europy miliony lat temu. To przypomnienie, że wiele tajemnic naszej przeszłości wciąż spoczywa ukrytych pod ziemią, czekając na odkrycie przez dociekliwych naukowców.

Oceń jakość naszego artykułuTwoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści.
Wybrane dla Ciebie
Komentarze (1)