Tajemnicze niebieskie plamy na Marsie wyjaśnione

O wodzie na Marsie słyszymy już od dłuższego czasu. Naukowcy są przekonani, że znajduje się ona w formie stałej w czapach lodowych na północnym i południowym biegunie planety. Mają również przekonujące dowody na to, że przed miliardami lat jego powierzchnię pokrywał olbrzymi ocean (kliknij, aby przeczytać). Marsjański łazik znalazł jej ślady w skale. Ale woda w stanie ciekłym? Na powierzchni Czerwonej Planety? Nie, o niczym takim nie może być mowy.

- Na pierwszy rzut oka, zdjęcie wydaje się pokazywać coś niesamowitego w tym kraterze i jednym z jego sąsiadów na prawo: czy mamy tu do czynienia z niebieską, płynną wodą? Nie, to złudzenie optyczne wywołane w procesie przetwarzania obrazu. Łaty o niebieskim odcieniu, widoczne na nierównościach kraterów, to tak naprawdę ciemne osady, które nagromadziły się przez długi czas – można przeczytać w oficjalnym oświadczeniu prasowym Europejskiej Agencji Kosmicznej.

Jak tłumaczy ESA, na Marsie czymś całkowicie powszechnym jest wiatr o prędkościach dochodzących nawet do 100 kilometrów na godzinę. Tworzy on burze piaskowe, trwające po kilka dni a nawet tygodni. Obejmują one bardzo duże obszary planety, a ich konsekwencją jest właśnie przenoszenie olbrzymich ilości materiału z jednego miejsca na drugie.

Zdjęcie o którym mowa wykonane zostało przez orbitującą Marsa sondę Mars Express, należącą do Europejskiej Agencji Kosmicznej. Przedstawia ono rejon planety znany jako Arabia Terra. Charakteryzuje się on właśnie obecnością licznych kraterów o różnych rozmiarach i wieku. Największy krater widoczny na zdjęciu ma średnicę około 70 kilometrów.

Burze piaskowe i ich pozostałości są dowodem na to, jak duży wpływ na wygląd Marsa ma wiatr. Jego ciągłe działanie przez miliony lat doprowadziło do wyrównania i wygładzenia jego powierzchni.

- Tu na Ziemi jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że wiatr z czasem kształtuje nasze środowisko, formując gładkie, wyrzeźbione skały i pomarszczone wydmy. W tym sensie Mars jest bardziej podobny do Ziemi, niż można by się spodziewać – można również przeczytać w oświadczeniu ESA.

_ DG _