Samolot Comac C919. Chiny rzucają wyzwanie USA i Europie

Przez długie dekady światowy rynek samolotów pasażerskich był podzielony pomiędzy dwóch głównych producentów – Airbusa i Boeinga. Ten duopol może niebawem zostać rozbity przez firmę z Chin. Po długim okresie projektowania swojego nowego samolotu firma Comac chce podbić światowe rynki modelem C919.

Prototyp tej maszyny został oblatany w 2017 roku, a pierwszy komercyjny lot odbył się w roku 2023. Choć C919 nie zdążył zdobyć renomy zbliżonej do konkurentów z Europy i Stanów Zjednoczonych, już teraz jest sprzedażowym hitem – portfel zamówień z kilkudziesięciu linii lotniczych to ponad 900 samolotów, z opcją na ponad 100 kolejnych.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Do tej pory powstało zaledwie kilkanaście egzemplarzy tej maszyny, a aktualne moce produkcyjne chińskiego producenta to 10 samolotów rocznie, jednak ambitny plan rozwoju zakłada szybki wzrost skali produkcji. Według Chińczyków już od 2031 roku linię montażową firmy Comac ma opuszczać 20 samolotów C919 miesięcznie.

Zobacz także: Czy to sprzęt NATO, czy rosyjski?

Comac C919 to chiński odpowiednik Boeinga 737 i Airbusa A320. Dwusilnikowa, wąskokadłubowa maszyna może pomieścić, w zależności od wersji, od 150 do 198 pasażerów. Samolot ma 39 metrów długości, skrzydła o rozpiętości 36 metrów i zasięg od około 4 do 5,5 tysiąca kilometrów.

Powstawaniu maszyny towarzyszył skandal związany z chińskim szpiegostwem przemysłowym i kradzieżą technologii lotniczych, co zakończyło się w USA procesami i wyrokami skazującymi. Mimo tego Chiny przedstawiają C919 jako dzieło chińskiego przemysłu i maszynę zaprojektowaną i wykonaną w całości w Chinach.

Nie jest to prawdą – choć płatowiec jest dziełem chińskiej firmy Avic, maszyna wykorzystuje także zachodnie podzespoły. Są one produkowana i dostarczane za pomocą zarejestrowanych w Chiunach spółek joint-venture.

Zagraniczne pochodzenie ma także kluczowy element – napęd samolotu. Zapewniają go dwa silniki LEAP-1C, produkowane przez firmę CFM, będącą wspólnym przedsięwzięciem amerykańskiego koncernu GE Aerospace i francuskiego Safran Aircraft Engines.

Sprzedaż tych silników była początkowo blokowana przez Stany Zjednoczone, które zgodziły się na nią dopiero w 2020 roku. Docelowo chiński producent planuje zastąpienie wszystkich elementów objętych amerykańską kontrolą eksportu rodzimymi odpowiednikami.