Nikt takiego nie ma. Amerykanie pokazują nowy wóz do zwalczania dronów

Prototyp AMPV w wariancie do zwalczania bezzałogowych systemów latających, ale również klasycznych nisko lecących środków napadu powietrznego (samolotów i śmigłowców) otrzymał wieżę Reconfigurable Integrated-Weapons Platform (RIwP) firmy Moog, stosowaną już w mobilnym systemie obrony powietrznej krótkiego zasięgu amerykańskich wojsk lądowych M-SHORAD. RIwP to modułowa i zdalnie sterowana wieża, która zapewnia obronę powietrzną, przeciwpancerną lub wielozadaniowość poprzez precyzyjny ogień średniego kalibru i ogień pośredni.

Zgodnie z nazwą uzbrojenie jest montowane w modułach i może być rekonfigurowane w zależności od potrzeb misji i uwarunkowań teatru działań. Podstawowym środkiem zwalczania celów latających jest poczwórna wyrzutnia samonaprowadzających pocisków przeciwlotniczych FIM-92J Stinger. Mają one zapalniki zbliżeniowe, dzięki czemu szansa na zniszczenie lub uszkodzenie drona jest bardzo wysoka.

Ponadto w wieży mogą być zainstalowane wyrzutnie kierowanych pocisków przeciwpancernych AGM-114L Hellfire Longbow. Pociski te mogą być wykorzystane do zwalczania powolnych celów latających lub do samoobrony w razie napotkania wozów opancerzonych przeciwnika. W przyszłości te pociski zostaną zastąpione nowocześniejszymi AGM-179 JAGM o takim samym przeznaczeniu. Uzbrojenie strzeleckie składa się z działka M230LF kal. 30 mm i karabinu maszynowego kal. 7,62 mm.

AMPV CUAS jest również wyposażony w systemy dowodzenia i kierowania ogniem, wykraczające poza to, co jest dostępne w obecnej flocie AMPV. Uzbrojenie jest naprowadzane za pomocą głowicy optoelektronicznej L3Harris Wescam MX-GCS wyposażonej w kamerę światła dziennego, kamerę termowizyjną, dalmierz laserowy i system automatycznego śledzenia celu. Ponadto w M-SHORAD na pojeździe zainstalowano cztery radary RPS-42 Multi-Mission Hemispheric Radar, z których każdy obserwuje jedną ćwiartkę przestrzeni powietrznej wokół pojazdu. Radar może wykryć cel wielkości mini bsl z odległości 5 km, a śmigłowiec z 25 km.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Inną nowością zaprezentowaną w AMPV CUAS jest wymienna płyta stropu kadłuba ExMEP. Wzmacnia ona konstrukcję kadłuba transportera i umożliwia szybką instalację innego wyposażenia zadaniowego. Zastosowane modułowe podejście umożliwia wdrożenie nowych wariantów wieżowych pojazdów AMPV, których przykładem jest CUAS.

– Opancerzony pojazd wielozadaniowy AMPV to rozwiązanie na nadchodzące dekady. Zaprojektowaliśmy go z myślą o modułowości i elastyczności, tworząc gotową i łatwą do rozwoju platformę. Pokazanie na wystawie AUSA szerokiego spektrum zastosowań dzięki ulepszeniom ExMEP i wersji CUAS to dopiero początek możliwości wykraczających poza obecną rodzinę pojazdów. Pojazd ten będzie zapewniał żołnierzom wsparcie w walce, niezależnie od postawionych zadań – powiedział Bill Sheehy, dyrektor programu AMPV w BAE Systems.

Następca M113

AMPV w ciągu kilku lat stanie się podstawowym transporterem opancerzonym US Army i zastąpi w tej roli transportery M113 wywodzące się z lat 60-tych. W porównaniu do poprzednika AMPV oferuje większą mobilność taktyczną, większą ochronę załogi i przeżywalność oraz znacznie większy zapas mocy pozwalający na instalację dodatkowych systemów i uzbrojenia.

W zależności od wariantu i zainstalowanego wyposażenia specjalistycznego masa całkowita AMPV sięga niecałych 40 t. Wóz rozpędza się do 60 km/h. Przy średniej prędkości 48 km/h zasięg wynosi 360 km. Napęd stanowi silnik wysokoprężny Cummins VTA903 o mocy 675 KM. Taki sam silnik jest używany w bwp Bradley i samobieżnych armatohaubicach M109 Paladin.

W tej chwili opracowano pięć wariantów transportera AMPV: ogólnego przeznaczenia M1183 GP, nosiciela moździerza M1287 MCP, wozu dowodzenia M1286 MC, wozu ewakuacji medycznej M1284 MEV i ambulansu M1285 MTV. Dotychczasowe plany mówią o zamówieniu co najmniej 522 pojazdów ogólnego przeznaczenia, 386 moździerzy, 993 wozów dowodzenia, 790 wozów ewakuacji medycznej i 216 ambulansów.

Produkcja niskoseryjna ruszyła w 2019 r., a pierwsze pojazdy dostarczono do 1. Pancernego Brygadowego Zespołu Bojowego 3. Dywizji Piechoty w marcu bieżącego roku. W tym samym miesiącu BAE Systems otrzymał kontrakt za zakup materiałów do produkcji wozów seryjnych. W roku budżetowym 2024 US Army planuje kupić 91 AMPV w różnych wersjach. Liczba ta może się zwiększyć, ponieważ Kongres może przeznaczyć na ten cel dodatkowe środki ze specjalnego funduszu na wsparcie Ukrainy. US Army przekazała Ukrainie 400 M113, a w ich miejsce możliwe jest zakupienie dodatkowych 154 AMPV. Po rozkręceniu produkcji seryjnej tempo wytwarzania ma sięgnąć 16 AMPV miesięcznie.

Autor: Maciej Hypś