Lekki pogromca czołgów. Przenosi zabójcze drony Altius

Podczas wystawy Association of the United States Army 2023 w Waszyngtonie producent taktycznych pojazdów, firma GM Defense, we współpracy ze specjalistą w zakresie systemów bezzałogowych i autonomicznych, firmą Anduril Industries, zaprezentowała pojazd drużyny piechoty ISV (Infantry Squad Vehicle) z umieszczoną w tylnej części wyrzutnią amunicji krążącej Altius.

Jest to kolejne rozwiązanie wychodzące naprzeciw nowym wyzwaniom dzisiejszego pola bitwy, zwłaszcza na ukraińskim teatrze wojennym, i kolejne zastosowanie szybko rozwijającego się pojazdu. Oba przedsiębiorstwa ogłosiły, że łączą swoje siły, aby lepiej odpowiadać na potrzeby przyszłych użytkowników.

Zapotrzebowanie na lekkie pojazdy terenowe wyposażone w wyrzutnię amunicji krążącej lub bezzałogowych statków powietrznych służących do rozpoznania są odpowiedzią na potrzebę uzyskania lepszej świadomości sytuacyjnej na polu walki i możności atakowania ważnych celów przeciwnika, które ulokowano gdzieś daleko poza linią frontu. W tym celów mocno opancerzonych, włączając w to czołgi przeciwnika. Konstrukcja ta ma łączyć cechy podstawowe ISV – niską charakterystykę akustyczną i dużą mobilność w terenie – z zaletami, które daje uzbrojenie w amunicję krążącą, czyli większą siłę ognia i zdolność do niszczenia szerszej gamy celów. W podstawowej wersji pojazd ma na wyposażeniu jedynie karabin maszynowy M240.

Zamontowana czterokomorowa wyrzutnia w czasie transportu jest składana, aby poprawić stabilność pojazdu w czasie przemieszczania po nierównym terenie. Rozwinięcie do pozycji bojowej nie zajmuje dużo czasu. Zabudowa wyrzutni w przestrzeni ładunkowej spowodowała zmniejszenie liczby zabieranych żołnierzy. W tej wersji w środku może znaleźć się jedynie czterech wojskowych.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Dzięki wyposażeniu w wyrzutnię Altiusów-600/600M małe zespoły piechoty zyskają zdolność rozmieszczania modułowych dronów, które będzie można wykorzystać między innymi do zbierania informacji wywiadowczych i precyzyjnych ataków. Dzięki amunicji krążącej może wywołać efekt nieproporcjonalny do rozmiaru sił zaangażowanych w walkę. Wówczas nawet mały zespół byłby w stanie walczyć z cięższymi pojazdami opancerzonymi, samemu pozostając w większej odległości. To samo można powiedzieć o niszczeniu stanowisk obrony powietrznej lub artylerii dalekiego zasięgu. Poza tym żołnierze mogą przemieszczać się na dłuższe dystanse i jednocześnie nie być bardzo zmęczonymi podczas misji.

Altius-600 – główna broń takiej drużyny piechoty – waży około 14 kilogramów (w tym głowica od 1,4 do 3,2 kilograma) ma zasięg około 400 kilometrów i długotrwałość lotu 4 godziny. Jest kompatybilny z różnymi typami wyrzutni, które można zainstalować na samochodach terenowych, okrętach i samolotach. Wystarczy wspomnieć, że ALTIUS-600 był w przeszłości wystrzeliwany z samolotów C-130, AC-130J, P-3 i samolotów cywilnych, a także ze śmigłowca UH-60 i drona bojowego XQ-58A Valkyrie w 2021 roku.

Natomiast w maju 2021 roku podczas ćwiczeń wojskowych Edge-21, zespół interdyscyplinarny (Cross-Functional Team) w ramach amerykańskiego programu Future Vertical Lift (FVL) zaprezentował lekki pojazd terenowy Polaris DAGOR 4×4 (Deployable Advanced Ground Off-road) z dwururową wyrzutnią pneumatyczną PILS (Pneumatically Integrated Launch Systems), z których można było odpalać bsl Altius-600.

Jest to dron przeznaczony do obserwacji pola walki i zwiadu, może również przenosić głowice pozwalające na prowadzenie walki radioelektronicznej i wywiadu sygnałowego. Różne konfiguracje tych dronów mogą pracować razem w roju. Powstała ponadto bojowa wersja tego bezzałogowego statku powietrznego, która nosi oznaczenie Altius-600M. W wersji rozpoznawczej sprzęt trafił na pola walki w Ukrainie. Anduril ma w swoim portfolio amunicję krążącą, Altius-700M, którą zbudowano na tej samej zasadzie co ALTIUS-600M. Jest ona jednak znacznie większa i waży niespełna 30 kilogramów, w tym głowica bojowa – niespełna 16 kilogramów. Mając zasięg 500 km, ten rodzaj drona otworzyłby możliwość atakowania celów większych i lepiej opancerzonych, a także na większych dystansach. Nie ma jednak precyzyjnych informacji czy wyrzutnia na ISV jest kompatybilna z nowszą wersją amunicji krążącej.

Co wiemy o nośniku wyrzutni? Długoterminowe plany zakładają pozyskanie 2593 ISV, przy czym do tej pory dostarczono żołnierzom ponad 300. Trafiły do 82. i 101. Dywizji Powietrznodesantowych. Pojazdy drużyny piechoty trafią aż do jedenastu brygadowych zespołów bojowych piechoty (IBCT). Oddanie do służby tak dużej liczby sprawia, że istnieje duże pole do eksperymentowania z wersjami. W kwietniu stało się jasne, że powstanie pojazd uzbrojony w system laserowy o mocy 20 kilowatów AMP-HEL (Army Multi-Purpose High Energy Laser) opracowany i dostarczony przez przedsiębiorstwo część ISV mogła zapewniać mobilną obronę przeciwlotniczą brygadowym zespołom bojowym i związkom taktycznym na szczeblu dywizji. Lasery będą chronić żołnierzy przed pojedynczymi dronami i całymi rojami.

ISV zaprojektowano do przewożenia drużyny złożonej maksymalnie dziewięciu żołnierzy. Powstał na bazie cywilnego Chevroleta Colorado i do jego budowy użyto części dostępnych na rynku komercyjnym (90%). Przy masie własnej tylko 2400 kilogramów ma ładowność minimum 1450 kilogramów. Napęd stanowi turbodoładowany silnik diesla Duramax o pojemności 2,8 litra i mocy 139 kilowatów sprzężony z sześciostopniową automatyczną skrzynią biegów.

Otrzyma środki walki elektronicznej: Tactical Electronic Warfare System (TEWS) oraz Multi-Domain Operations Weapon System (MDOWS). Może być przenoszony na zewnętrznym zawiesiu śmigłowców UH-60 Black Hawk i CH-47 Chinook, a także w ładowniach samolotów C-130 i C-17 oraz śmigłowców CH-47. Co więcej, nadaje się do desantowania z niewielkiej wysokości.

Autor: Andrzej Pawłowski