Rosjanie uciekają w popłochu. Dostrzeżono konwój maszyn

Dostrzeżone za Sewastopolem systemy S-300 mają najprawdopodobniej zmierzać w kierunku zachodnim lub północno-zachodnim – podaje portal Militarny. Niewykluczone, że maszyny zostaną przeniesione ze wspomnianego Sewastopola do Eupatorii lub Czarnomorska, gdzie wcześniej Ukraińcom udało się zniszczyć podobne rosyjskie bronie.

Tym sposobem – jak czytamy – Rosjanie mogą próbować zrekompensować straty poniesione w ostatnich dniach poza Sewastopolem. Nie brakuje również głosów, które sugerują, że przeniesienie sprzętu to ucieczka przed ukraińskimi pociskami ATACMS regularnie likwidującymi kolejne kompleksy S-300/400. Ucieczka to wersja nieco mniej prawdopodobna niż konieczność odbudowy strat przede wszystkim z uwagi na fakt, iż jeśli konwój zmierza w północno-zachodnią część Krymu, Ukraińcy będą mieć łatwiejszy dostęp do ich zestrzelenia ze swojego terytorium.

Przypomnijmy, że w arsenale Federacji Rosyjskiej ma obecnie znajdować się ok. 100 dywizji wyposażonych w systemy S-300 i S-300 – wyliczał wcześniej analityk wojskowy Oleksandr Kowalenko. Zdaniem eksperta jest to jednak rząd wielkości mniej od tego, co na tę chwilę potrzebuje Rosja do skutecznej obrony.

Co więcej – proces odbudowy każdego zniszczonego kompleksu przeciwlotniczego z rodziny S-300/400 jest bardzo kosztowny i czasochłonny, a Rosjanie nie dysponują odpowiednimi możliwościami, aby na bieżąco pokrywać każdą utraconą maszynę. W związku z tym zapas broni tego typu stale kurczy się – a intensyfikacja ukraińskich ataków na S-300/400 może być jednym ze zwiastunów pojawienia się F-16 w Ukrainie. Wspomniane systemy obrony powietrznej są bowiem jednymi z tych, które realnie mogą zagrozić amerykańskim myśliwcom.

S-300 to broń pozwalająca Rosjanom likwidować w zasadzie każde zagrożenie pozostające w powietrzu. Bez trudu radzi sobie z samolotami, śmigłowcami, pociskami manewrującymi i balistycznymi. Najbardziej zaawansowane pociski obsługiwane przez ten kompleks mierzą 7,5 m długości i osiągają 0,5 m średnicy. Po wystrzeleniu z wyrzutni rozpędzają się do prędkości maksymalnej sięgającej 7000 km/h, natomiast maksymalny pułap, na którym mogą przechwytywać wrogie narzędzia, to 27 km.

Prace nad rozwojem S-300 rozpoczęto na końcu lat 60. ubiegłego wieku i zakończyły się ich przyjęciem do służby w latach 70. W kolejnej dekadzie postanowiono natomiast rozwinąć S-300, czego efektem było podjęcie prac rozwojowych nad nowym S-400 Triumf.