"Oko Sahary". Tajemniczą strukturę widać nawet z kosmosu

Jak się okazuje, niektóre rzeczy wyglądają lepiej z kosmosu, choć większość z nas nigdy nie będzie miała okazji zobaczyć ich z tej perspektywy. Na szczęście astronauci często dzielą się zdjęciami swoich widoków, dzięki czemu możemy podziwiać te niezwykłe obrazy. W ten sposób otrzymaliśmy nowe zdjęcia tajemniczej struktury, znanej jako Kalb ar-Riszat lub "Oko Sahary".

Sahara widziana z pokładu ISS
Sahara widziana z pokładu ISS
Źródło zdjęć: © Earth Science and Remote Sensing Unit, NASA Johnson Space Center
oprac. KMO

26.07.2024 | aktual.: 26.07.2024 11:39

Wyjątkowe zdjęcia wykonano na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) 17 lipca, 411 kilometrów nad Ziemią, kiedy obiekt znajdował się nad Mauretanię w północno-zachodniej Afryce. Widać na nim tzw. strukturę Richata, znaną także jako "Oko Sahary" lub Kalb ar-Riszat. Leży ona na północy kraju na pustynnym płaskowyżu Adrar, ok. 25 km na północny wschód od miasta Wadan.

"Oko Sahary" widziane z kosmosu

Z ISS łatwo dostrzec, skąd ta wyjątkowa formacja geologiczna wzięła swoją nazwę. Jej kształt to koncentryczne pierścienie, które przypominają oko. Widać ją dobrze z kosmosu, bo ma blisko 50 km średnicy. Jednak mimo wyglądu nie przypomina ona gigantycznego oka stworzenia, które patrzy w kosmos, jak sugerowałby film "Eternals".

Początkowo uważano, że "Oko Sahary" powstała wskutek uderzenia meteorytu, co wywołało spekulacje o jego pozaziemskim pochodzeniu. Jednak badanie z 2014 r. zasugerowało inną teorię – struktura powstała wewnątrz Ziemi. Intruzja magmy wypchnęła skały, tworząc wzniesiony kopułowy antyklin.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Inna, ciekawa teoria (która nie spotkała się z dużym entuzjazmem badaczy) łączy istnienie "Oka Sahary" z tajemniczą Atlantydą. Ta mityczna kraina miała być miejscem życia zaawansowanej cywilizacji, zgładzonej z powodu licznych trzęsień ziemi i zalania lądu przez morskie wody. Niektórzy eksperci uważają, że "Oko Sahary" i Atlantydę łączą kształt i rozmiar, co wynika z zapisków Platona.

Jak donosi serwis IFL Science, wulkaniczna aktywność na Saharze stworzyła więcej podobnych formacji. W Czadzie mieszanka stożków żużlowych i warstwy natronu tworzy niezwykle realistyczny wygląd gigantycznej czaszki.

Wybrane dla Ciebie
Komentarze (6)