Nowe badania. Jądro Jowisza powstało inaczej niż do tej pory sądzono
Najnowsze badania sugerują, że jądro Jowisza nie powstało w wyniku kolizji z inną planetą, jak wcześniej sądzono. Odkrycia te mogą zmienić nasze rozumienie formowania się planet.
Naukowcy z Uniwersytetu w Durham, we współpracy z NASA i innymi instytucjami, przeprowadzili symulacje komputerowe, które podważają wcześniejsze teorie dotyczące powstania jądra Jowisza. Badania wykazały, że jądro tej gazowej planety nie ma ostrej granicy, lecz stopniowo przechodzi w otaczające warstwy wodoru.
Nowe spojrzenie na formowanie się planet
Wcześniej uważano, że jądro Jowisza mogło powstać w wyniku kolizji z inną planetą, która dostarczyła połowę jego materiału. Jednak nowe symulacje sugerują, że jądro powstało poprzez stopniowe pochłanianie ciężkich i lekkich materiałów podczas formowania się planety.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
"Sławosz, Sławosz!". Polski astronauta powitany po wylądowaniu w Polsce
W przeciwieństwie do tego, czego naukowcy się spodziewali, jądro największej planety w naszym Układzie Słonecznym nie ma ostrej granicy, lecz stopniowo wtapia się w otaczające je warstwy, składające się głównie z wodoru. Naukowcy znają tę strukturę jako jądro "rozrzedzone" lub "rozmyte".
Symulacje przeprowadzone na superkomputerze DiRAC COSMA w Durham wykazały, że nawet ekstremalne kolizje nie prowadzą do powstania stabilnej struktury jądra. Zamiast tego, materiały skalne i lodowe szybko osiadają, tworząc wyraźną granicę z zewnętrznymi warstwami wodoru i helu.
"W naszych symulacjach widzimy, że tego rodzaju uderzenie dosłownie wstrząsa planetą aż do jej jądra – tylko nie w sposób, który pozwoliłby wyjaśnić wnętrze Jowisza, jakie obserwujemy dzisiaj", komentuje dr Thomas Sandnes z Durham University.
Nie tylko Jowisz
Podobne struktury jądra odkryto również na Saturnie, co sugeruje, że takie jądra nie są wynikiem rzadkich, ekstremalnych kolizji, ale raczej długotrwałego procesu wzrostu planet.
Dr Sandnes podkreśla, że te odkrycia zmieniają nasze podejście do historii planet. Dr Luis Teodoro z Uniwersytetu w Oslo dodaje, że te struktury jądra są bardziej powszechne, niż wcześniej sądzono.