Nokia zdążyła nas już przyzwyczaić do tego, że aby mieć telefon z jej stajni potrafiący coś więcej, musimy wydać niemałą kwotę. I byłoby to dalej prawdą gdyby nie fakt, że na rynku pojawił się model X3, jeden z pierwszych modeli tego producenta, który ma szansę odwrócić tą tendencję.
Nokia zdążyła nas już przyzwyczaić do tego, że aby mieć telefon z jej stajni potrafiący coś więcej, niż tylko obsługiwać połączenia głosowe oraz wiadomości, musimy wydać niemałą kwotę. I byłoby to dalej prawdą gdyby nie fakt, że na rynku pojawił się właśnie jeden z pierwszych modeli tego producenta, który ma szansę odwrócić tą tendencję.
Bolesną regułę łamie model X3, który chociaż z gabarytów jest niewielki i z wyglądu niepozorny – skrywa w sobie niemało możliwości i zalet. Jakich? Zapraszam do przeczytania recenzji telefonu Nokia X3, w której postaram się je przybliżyć.
Zestaw
Zestaw sprzedażowy X3 jest typowy jak na urządzenie z niższej półki. Znajdziemy tu zatem, oprócz samego telefonu i baterii – ładowarkę, zestaw słuchawkowy oraz kabel do transmisji danych. Standard.
[
]( http://tanio.pl/Telefon-NOKIA-X3-Czerwono-czarny--169218-1-2831-12059424.html )
Wygląd
Na przednim panelu znajdziemy podstawowe przyciski służące do obsługi telefonu. Na samym jego dole umieszczono czterokierunkowy klawisz nawigacyjny z funkcją zatwierdzania wewnątrz i przyciski „zielonej” oraz „czerwonej” słuchawki. Nieco wyżej znalazł się ekran, po którego lewej stronie umieszczono trzy przyciski służące do sterowania muzyką. Na samej górze odnajdziemy głośnik.
Górny bok urządzenia zawiera gniazdo jack 3,5 mm, microUSB (schowane za zaślepką) z możliwością ładowania z komputera oraz wejście ładowarki. Na prawej znalazły się klawisze regulacji przy górze oraz spust migawki na jej dole. Dolna krawędź opisywanego telefonu prawie wolna jest od jakichkolwiek elementów konstrukcyjnych, natomiast na lewej odnajdziemy gniazdo na karty microSD oraz zaczep na smycz.
Oprócz tego w górny oraz dolny brzeg telefonu wmontowane zostały głośniki odpowiedzialne za emisję dźwięku „na zewnątrz”. Tylna powierzchnia telefonu w całości zakryta jest przez klapkę, w której znalazło się wycięcie na oczko aparatu fotograficznego.
Telefon został wykonany z dwóch rodzajów materiału: plastiku oraz metalu. Ten pierwszy znajdziemy na brzegach oraz tylnym panelu, natomiast drugi – na powierzchni wysuwanej klawiatury alfanumerycznej, przyciskach sterowania muzyką, siateczce zakrywającej parę głośników, po wewnętrznej stronie części z ekranem oraz wokół oczka aparatu fotograficznego. Jego powierzchnia jest szczotkowana, co tworzy ciekawy efekt wizualny.
Jakość materiałów jest bardzo dobra – plastiki, poza przednim panelem, są matowe i miłe w dotyku. Również „metalom” nie można nic zarzucić –są one przyjemnie w dotyku, co poprawia komfort korzystania z telefonu. Jego konstrukcja jest sztywna i zbita, tak więc nie ma obawy, że podczas normalnego użytkowania stanie mu się coś złego.
Powierzchnia ekranu została pokryta plastikiem i jego jakość jest wysoka. Zbiera on co prawda odciski palców, jednak ich ilość jest naprawdę niewielka, a co więcej – nie przeszkadzają one w odczycie wyświetlanych na ekranie treści.
Ergonomia
Nokia X3 to telefon typu slider, który jest zdecydowanie mały i kompaktowy zarówno przy złożonej, jak i rozłożonej klawiaturze. Waga na poziomie 103 gramów nie jest najmniejsza, jednak nie będzie również przeszkodą w wygodnym korzystaniu z urządzenia. Zwłaszcza, że leży wygodnie w dłoni.
Klawisze znajdujące się pod głównym ekranem posiadają błyszczącą powierzchnię i znajdują się na jednym poziomie, jednak nie przeszkadza to w ich użytkowaniu. Są one odpowiedniej wielkości i leżą w wystarczających odległościach od siebie – nie ma możliwości przyciśnięcia nie tego, który się zamierzało.
Także czterokierunkowy klawisz nawigacyjny jest wygodny w obsłudze – wystarczająco dobrze wyróżnia się on ponad powierzchnią panelu, a jego wnętrze, pomimo położenia nieco niżej, jest wystarczająco duże, aby wygodnie z niego korzystać.
Niewielkie zastrzeżenie można by mieć do klawiszy regulacji głośności – zbyt mało wyróżniają się one ponad otaczającą je powierzchnią , tak więc, aby z nich skorzystać, należy je najpierw odnaleźć. Umieszczony poniżej nich spust migawki aparatu znajduje się nieznacznie ponad powierzchnią i nie ma problemu z korzystaniem z niego.
Dla osób ceniących sobie delikatność mechanizmu slidera nie mam dobrych wiadomości – co prawda mechanizm działa lekko, jednak wyraźnie czuć i słychać „dobicie” do jego końców, zarówno przy otwieraniu, jak i zamykaniu. Poza tym jego działanie jest wzorowe i nie znajdziemy tu żadnych luzów, niedopasowań itp., mimo intensywnego korzystania z urządzenia.
Obudowa, poza zaokrągleniami prawej i lewej krawędzi przechodzącej w tylny panel, pozbawiona jest obłości. Wszystkie pozostałe krawędzie są zdecydowane, ostre, co może się podobać. Nadaje to urządzeniu wyraźny styl i charakter, wyróżnia. A nie zawsze jest to cecha telefonów tego fińskiego producenta.
Ekran/System
Wykonany w technologii TFT ekran ma przekątną 2,2 cala, rozdzielczość 240 x 320 pikseli i potrafi wyświetlić 256 tys. kolorów. Parametry te w dzisiejszych czasach (głównie przekątna ekranu) nie są zbyt wyszukane. Brakuje chociażby dodatkowych 0,2 cala, co, biorąc pod uwagę pozostawione ramki wokół ekranu, byłoby możliwe do implementacji.
Jakość wyświetlanego na nim obrazu jest bardzo przeciętna – przy patrzeniu na ekran pod innym, niż prosty, kątem, wyraźnie widać, że kolor blakną. Im kąt ten staje się większy, tym jakość kolorów wyraźnie się pogarsza. Równie wiele można zarzucić widoczności ekranu na otwartej przestrzeni – odbijające się światło wyraźnie przeszkadza w poprawnym odczytaniu wyświetlanych treści. Sytuacja pogarsza się jeszcze bardziej, gdy na zewnątrz świeci słońce – bez kawałka cienia nie ma szans na dostrzeżenie tego, co się na nim znajduje. Sytuację może nieznacznie ratować jego podświetlenie – jest ono poprawne, chociaż nie znalazłem nigdzie w menu możliwości jego regulacji . Trzeba przyznać, że ekran testowanego telefonu to jeden ze słabszych jego elementów.
Na pokładzie X3 znalazł się interfejs S40 6th Edition, który w porównaniu ze starszymi jego wydaniami – tutaj doczekał się sporych modyfikacji. Przede wszystkim zaskakuje bardzo miło pulpit. Składać się on może z przewijanego paska skrótów do funkcji, który znajduje się w jego górnej części. Poniżej można ustawić cztery skróty do kolejnych funkcji, np. odtwarzacza muzycznego czy radia. Aktywuje się je poprzez przyciśnięcie klawisza kierunkowego w górę lub w dół. Dezaktywacja następuje poprzez „czerwoną słuchawkę”. Dodatkowo każdemu kierunkowi manipulatora można przypisać prawie dowolną funkcję z menu, tak więc można wyciągnąć „na zewnątrz” całkiem sporo opcji. Trzeba przyznać, że taki pomysł na pulpit główny w zamkniętym systemie operacyjnym sprawdza się znakomicie.
Zmian doczekały się również opcje wewnątrz menu. Teraz już nie przypomina ono skromnego i niezbyt rozbudowanego interfejsu, który znamy z wcześniejszych podstawowych modeli Nokii. Opcji regulacji ustawień i personalizacji urządzenia jest naprawdę sporo (np. zmiana kolejności ikon w menu głównym czy wielkość czcionki) i są one logicznie rozmieszczone.
Całe menu, bez względu na to czy „obciążymy” go melodią w tle czy też nie – działa dosyć sprawnie i bez większych przestojów, o ile nie odświeża ono pamięci z zapisanymi zdjęciami czy materiałami wideo. Wszystkie komendy są wykonywane natychmiastowo i nie sposób trafić na sytuację, w której telefon zastanawiałby się co ma w danej chwili zrobić.
System oferuje pewien rodzaj wielozadaniowości, jednak nie powinna być ona rozumiana w pełnym tego słowa znaczeniu. Niektóre aplikacje, jak na przykład odtwarzacz muzyczny/radio, wiadomości oparte o sieć itp., mogą działać w tle, jednak nie znajdziemy tutaj dedykowanego menedżera zadań.
Dźwięki
Jakość dźwięków podczas rozmowy jest dobry – co prawda słychać trochę szumów, jednak nie są one na tyle duże, aby uniemożliwić skuteczne porozumiewanie się. Ich głośność jest również na przeciętnym poziomie – w normalnym otoczeniu bez problemu przeprowadzimy rozmowę, jednak w głośniejszym może być z tym nieznaczny problem. Pod tym względem jest przeciętnie.
Inaczej sytuacja wygląda w przypadku dwóch głośników zewnętrznych, na które możemy przekierować muzykę. Ich jakość jest, jak na telefon komórkowy oczywiście, rewelacyjna. Bez problemu odsłuchamy melodie na najwyższym poziomie głośności bez jej zauważalnego zniekształcenia. Nie usłyszymy tu również żadnych negatywnych wpływów jeśli chodzi o ich niewydolność typu „charczenie”, co jest dosyć charakterystyczne w innych telefonach.
Oczywiście ograniczeniem są tutaj możliwości sprzętowe które powodują, że w odtwarzanych dźwiękach zabraknie tonów niskich, a jakość melodii jest lekko metaliczna. Mimo to jakość dźwięków należy ocenić bardzo wysoko – śmiało można powiedzieć, że X3 jest telefonem w pełni muzycznym, a swoją pełnię pokazuje po przełączeniu charakterystyki dźwięku w tryb stereo.
Po podłączeniu słuchawek dousznych, które posiadają silikonowe zakończenia, jakości dźwięku również nie można wiele zarzucić. Co więcej, jest to jeden z tych telefonów, który może próbować rywalizować jeśli chodzi o odsłuch muzyki w jakości MP3 ze słabszymi, dedykowanymi urządzeniami. Co prawda mankamenty (brak basów oraz lekko metaliczny dźwięk) pozostają, jednak ogólny odbiór dźwięku pozostawia w tyle rozwiązania konkurencji. Muzyka w testowanym urządzeniu to zdecydowanie jedna z jego najmocniejszych stron.
Multimedia
Zarówno odtwarzacz muzyczny, jak i wideo, są tutaj standardowe. Ten pierwszy bez problemy odtworzy materiał zapisany w formatach MP3, WAV, eAAC+ oraz WMA, natomiast drugi - MP4, H.263/H.264 oraz WMV. Oprócz tego, odtwarzacz wideo umożliwia oglądanie materiałów na pełnym ekranie, w pozycji poziomej, jednak nie poradzi on sobie z materiałem w jakości wyższej niż ten, w której sam nagrywa.
Odtwarzacz muzyczny oferuje dokładnie to, co powinien oferować. Znajdziemy tu zatem możliwość posegregowania muzyki w kilka kategorii (wykonawcy, albumy, gatunki, lista odtwarzania), wygodne menu oraz funkcje, których zdecydowana większość jest łatwo i szybko dostępna.
Na pokładzie X3 odnajdziemy również radio z funkcją RDS. Co ciekawe, aby posłuchać naszej ulubionej stacji nie będziemy musieli podłączać zestawu słuchawkowego. Co więcej, w takim przypadku odbiór stacji radiowych jest na bardzo przyzwoitym poziomie i nie ma konieczności biegania z telefonem do okna.
Dzięki obecności gniazda jack 3,5 mm bez problemu będziemy mogli podłączyć dowolny zestaw słuchawkowy, jednak dla zdecydowanej większości użytkowników nie będzie miało to znaczenia. Dźwięk odtwarzany na standardowym zestawie jest na tyle dobry, że nie ma konieczności jego zamiany. Oferuje on podstawową funkcjonalność, czyli oprócz możliwości prowadzenia rozmowy - przejście do następnego utworu.
W galerii możemy wybrać czy chcemy przeglądać tylko zdjęcia, tylko materiały wideo czy całą zawartość. Zdjęcia możemy przeglądać w trzech kategoriach: wszystkie, podzielone na albumy oraz na osi czasu, w której to nawigujemy pomiędzy dniami, w których została wykonana jakakolwiek fotografia. Bez problemu również powiększymy kilkakrotnie wybrane zdjęcie (oraz zapiszemy wybrany fragment jako nowe zdjęcie) czy zrobimy z wybranych pokaz slajdów, którego ustawienia możemy modyfikować.
Znajdziemy tu również podstawowy edytor zdjęć, który oprócz możliwości podstawowej ingerencji w zapisaną fotografię (przycięcie, efekty, deformacja, dodanie ramki, regulacja jasności/kontrastu itp.) oferuje również możliwość dodania tekstu.
Muzyka i wideo prowadzi nas do menu odtwarzacza muzycznego, w którym znajdziemy muzykę podzieloną według kilku kategorii (artyści, albumy, rodzaj itp.). W całej zawartości znajdziemy wszystkie rodzaje plików zapisanych w pamięci, czyli oprócz zdjęć i materiałów multimedialnych – również tematy, grafikę, dźwięki, nagrania, odebrane pliki oraz zawartość karty pamięci.
Jeśli chodzi o multimedia, to warto w tym miejscu wymienić sporą liczbę aplikacji standardowo zainstalowanych w urządzeniu. Wśród gier znajdziemy 7 pozycji, pośród których nie zabraknie legendarnego węża. Wśród aplikacji, oprócz Opery Mini, znajdziemy również tą dedykowaną serwisowi z mediami Flickr czy Share on Ovi, podobną usługę dostarczaną przez Nokię. Co ciekawe, fiński producent coraz bardziej promuje swój sklep Ovi, czego efektem jest jego obsługa przez testowany telefon. Sprowadza się ona do nawigacji poziomej pośród kategorii oraz pionowej – pośród znajdujących się w nich pozycji. Najnowsze informacje z niego pochodzące mogą być również wyświetlane bezpośrednio na ekranie głównym.
Wiadomości
Edytor wiadomości został nieznacznie przebudowany, coś na wzór tego, który znajdziemy w interfejsie S60 stosowanym w Symbianie. . Na ekranie widzimy jednocześnie pole do wpisania odbiorcy wiadomości, okno edycji treści oraz pasek pozwalający na dodanie treści multimedialnej bez konieczności zagłębiania się w menu. To sprawia, że pole edycji treści jest stosunkowo niewielkie i wymaga przyzwyczajenia się.
Oprócz wątkowania wiadomości, menu wiadomości obsługuje również czat internetowy, a także komunikator Messenger. Dzięki temu każdy rodzaj wiadomości znajdziemy w jednym miejscu menu.
Klawisze alfanumeryczne są wygodne w obsłudze – są wystarczająco duże i posiadają wystarczające odstępy między sobą dodatkowo oddzielone niewielkimi wypustkami. Ich przyciśnięcie jest przyjemne i wyczuwalne, co wyraźnie pomaga we wprowadzaniu tekstu – wszystko tak, jak być powinno.
Internet
Telefon obsługuje transmisję danych co najwyżej w technologii EDGE, co oznacza, że przeglądając zasoby sieci zbyt szybko się nie rozpędzimy. Mimo wszystko, wbudowana przeglądarka działająca w oparciu o silnik renderujący WebKit i obsługująca środowisko Flash w wersji Lite 3.0 , działa bardzo sprawnie. Pozwala to na wygodne przeglądanie Internetu, które jest realizowane poprzez kursor, który mógłby działać jednak odrobinę szybciej.
Ciekawą funkcją jest opcja „szybkie łącza”, która podczas przeglądania zasobów sieci pozwala na skorzystanie z funkcji telefonu, wiadomości oraz przeglądnięcia powątkowanych wiadomości bez konieczności wychodzenia z przeglądarki i przerywania sesji.
Przeglądarka posiada również menedżera haseł oraz menu „zakładki”, w którym znajdziemy skróty do serwisów Facebook, MySpace, Ovi Mobi, oraz YouTube. Zabrakło w niej jednak możliwości przeglądania treści w pozycji poziomej. Przynajmniej mi nie udało znaleźć się opcji obracania ekranu. Jeśli będzie to dla nas przeszkodą oraz będziemy chcieli zaoszczędzić kilka kilobajtów danych, to przeglądanie sieci możemy uskuteczniać za pomocą preinstalowanej przeglądarki Opera Mini.
Aparat
Wbudowany aparat posiada rozdzielczość 3,2 Mpix i umożliwia wykonywanie zdjęć w maksymalnej rozdzielczości 2048 x 1536 pikseli. Nie posiada on, niestety, funkcji autofokus oraz jakiegokolwiek elementu doświetlającego wykonywane zdjęcia.
Jakość zdjęć wykonanych X3 jest przyzwoitej jakości. Ostrość znajdujących się na nich obiektów jest na akceptowalnym poziomie , podobnie jak i ich geometria. Prezentowane kolory są zbliżone do rzeczywistych, jednak można na nich zauważyć obecność odcienia niebieskiego. Ogólny odbiór zdjęć w widoku skalowanym (np. na ekranie komputera) jest pozytywny pod warunkiem, że nie będziemy próbowali ich powiększać do rozmiarów oryginalnych. W przeciwnym wypadku czeka nas pikselowe rozczarowanie.
Jeśli chodzi o nagrywanie materiałów wideo, to X3 umożliwi to jedynie w jakości QVGA (320 x 240 pikseli) i z prędkością 15 klatek na sekundę. Ich jakość jest niestety marna. Brakuje im głównie liczby klatek, co objawia się brakiem płynności ich odtwarzania. Zastrzeżenia można mieć również co do ich jakości – wyraźnie widoczne są piksele , które generują poważne zniekształcenia obrazu. Pod tym względem jest po prostu źle i sytuacji nie ratuje tutaj argument, że telefon ten do nagrywania filmów nie został przecież stworzony.
Bateria
Posiada ona pojemność 860 mAh i została wykonana w technologii litowo-jonowej. Mimo niewielkiej pojemności umożliwia ona, nawet przy intensywnym korzystania z telefonu, na jego pozostawanie w stanie czuwania przez 3,5 doby i więcej. W tym czasie bez problemu można przeprowadzić łącznie 60 minut rozmów, obsłużyć 50 wiadomości (tekstowych i multimedialnych) oraz wykonać kilka zdjęć. Jak na telefon z niższej półki trzeba przyznać, że jest to wynik więcej, niż zadowalający. W przypadku korzystania z radia czas ten jednak bardzo mocno się kurczy i wynosi zaledwie 5-6 godzin.
Podsumowanie
Nokia X3 to zdecydowanie bardzo udana konstrukcja. Telefon oferuje bardzo wiele możliwości, z których będą zadowoleni użytkownicy poszukujący solidności. Najważniejsze funkcje działają w X3 co najmniej dobrze, a wiele spośród nich zdecydowanie wyróżnia się patrząc na średnią prezentowaną przez konkurencyjne propozycje z tego segmentu.
Dodajmy do tego łatwość obsługi całego urządzenia, logiczne rozmieszczenie jego funkcji, przemyślane menu oraz bardzo przystępną cenę na wolnym rynku (w momencie pisania tego tekstu wynosiła ok. 430 zł), a otrzymamy telefon, który jest na dobrej drodze aby odnieść zasłużony sukces.
Wady:
- brak obsługi łączności 3G
- mały ekran
- słaba jakość nagrywanych filmów wideo
- ograniczone możliwości aparatu fotograficznego
Zalety:
- dobrej jakości zestaw słuchawkowy
- wysokiej jakości głośniki stereo
- dodatkowe klawisze sterowania mediami
- wygodne i bogate w funkcje menu (duża możliwość personalizacji)
- gniazdo jack 3,5 mm
- gniazdo microUSB (ładowanie z komputera)
- gniazdo na karty pamięci microSD
- rozbudowany edytor obrazów
- bardzo wygodna i funkcjonalna przeglądarka (jednak bez widoku poziomego)
