Neandertalczycy toczyli wojnę z ludźmi. Naukowcy mają na to dowody
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
Około 600 tys. lat temu doszło do podziału ludzkości na dwie ewoluujące grupy. Pierwszą z nich byli nasi bezpośredni przodkowie, a drugą neandertalczycy. Naukowcy ustalili, że zbiorowości rywalizowały ze sobą przez co najmniej 100 tys. lat.
Jak donosi portal "Science Alert" biolodzy oraz paleontolodzy ustalili, że neandertalczycy byli wykwalifikowanymi i niebezpiecznymi wojownikami, walczącymi z przodkami współczesnych ludzi. Wynikało to m.in. z ich terytorialności, czyli cechy przypisywanej większości drapieżników lądowych – lwom, wilkom, a jak się okazuje także Homo sapiens czy Homo neanderthalensis.
Wojny międzygatunkowe
Przeludnienie na określonym obszarze jest źródłem konfliktów i walki o tereny łowieckie. Problemem staje się kontrola liczebności gatunków. Można to wyjaśnić na przykładzie naszych najbliższych krewnych, czyli szympansów. Samce tego gatunku atakują i zabijają samce należące do innych stad. W podobny sposób mogła wyglądać walka tocząca się między neandertalczykami i ludźmi.
Według naukowców oznacza to, że taka forma agresji wyewoluowała zarówno u szympansów, jak i naszych bezpośrednich przodków około 7 mln lat temu. Jeśli jest to zgodne z prawdą, w tym samym czasie współpraca opierająca się na agresji pojawiła się u neandertalczyków.
Jak uważają eksperci, w tym Nicholas R. Longrich, starszy wykładowca biologii ewolucyjnej i paleontologii na Uniwersytecie w Bath, wojna jest nieodłącznym elementem życia ludzkiego i nie można o niej mówić jako o współczesnym wynalazku. Historycznie rzecz biorąc, wszystkie narody prowadziły wojny. Dawne kroniki pełne są opisów zaciętych walk, a archeolodzy ujawniają starożytne fortece, narzędzia wykorzystywane w starciach czy miejsca ogromnych rzezi.
Jeśli wojna jest wpisana w ludzką naturę, a neandertalczycy byli przypominali nas (posiadali 99,7 proc. ludzkiego DNA i zbliżoną anatomię), musieli zachowywać się w podobny sposób. Wykorzystywali ogień, tworzyli biżuterię z muszli i zębów zwierząt, wykonywali dzieła sztuki, budowali nawet miejsca kultu i najprawdopodobniej powielali nasze destrukcyjne działania.
Wojna jako element wpisany w ludzkie istnienie
Dane archeologiczne potwierdzają, że życie neandertalczyków wcale nie było spokojne. Przedstawiciele tego gatunku byli utalentowanymi łowcami, posługującymi się włóczniami do zabijania jeleni, koziorożców, łosi, żubrów, a nawet mamutów. Najprawdopodobniej tej samej broni używali do ochrony swoich rodzin oraz terytoriów.
Archeologowie sugerują, że takie konflikty były na porządku dziennym. W przypadku znalezionych szczątków Homo sapiens czy Homo neanderthalensis odkryto liczne urazy czaszki, a także złamania kończyn np. przedramion. Naukowcy łączą te obrażenia z odpieraniem ataków i prowadzeniem zaciekłych, międzygatunkowych walk, chociaż zaznaczają, że część z nich mogła powstać w trakcie polowań.
Kolejnym dowodem na rywalizację między gatunkami są granice terytorialne. Świadczy o tym fakt, że neandertalczycy pomimo spotkania z ludźmi nie zostali od razu pokonani. Przez około 100 tys. lat opierali się ekspansji człowieka. Naukowcy uważają, że jest to również jeden z powodów, który sprawił, że ludzie tak długo zamieszkiwali Afrykę. W Europie i Azji dominowali neandertalczycy, dorównujący nam pod względem broni czy taktyki wojennej.
Zmienna przewaga w walkach
Niektórzy eksperci przekonują, że neandertalczycy mogli mieć przewagę taktyczną i strategiczną. Przez tysiąclecia okupowali Bliski Wschód, bez wątpienia zdobywając wiedzę na temat terenu, pór roku oraz rodzimych roślin i zwierząt. Sprzyjały im również warunki fizyczne – masywne i muskularne sylwetki, a także ogromne oczy pozwalające na lepsze widzenie w słabym świetle.
Ostatecznie doszło do zwycięstwa Homo sapiens. Naukowcy nie wiedzą dlaczego. Jedna z teorii zakłada wynalezienie broni, która pozwalała prowadzić walki na dystans – łuków, pałek do rzucania, wyrzutni włóczni itp. Inna teoria zakłada ulepszenie technik łowieckich, pozwalających Homo sapiens na tworzenie i wykarmienie większych plemion, co ostatecznie doprowadziło do zyskania przewagi liczebnej nad neandertalczykami.