Najdłuższy w historii patrol okrętu z rakietami jądrowymi. Nie wiadomo, gdzie pływał

HMS "Vanguard" należy do kategorii okrętów, nazywanych boomerami. To duże jednostki z na pędem jądrowym, mające na pokładzie międzykontynentalne pociski balistyczne z głowicami jądrowymi. Wielka Brytania dysponuje obecnie czterema takimi jednostkami, nalezącymi do typu Vanguard - są to okręty HMS "Vanguard", "Victorious", "Vigilant" i "Vengeance".

Każdy z nich ma około 150 metrów długości, wypiera pod wodą 16 tys. ton i jest obsługiwany przez 135-osobową załogę. Na pokładzie okrętu znajduje się 16 międzykontynentalnych pocisków balistycznych z głowicami jądrowymi typu Trident II.

Boomer po wyjściu na patrol "znika" - po zanurzeniu na pełnym morzu okręt staje się niemal niewykrywalny dla potencjalnego przeciwnika. Dzięki napędowi jądrowemu może przebywać pod wodą, a tym samym nie zdradzać swojej pozycji, przez długie miesiące, stanowiąc tym samym gwarancję bezpieczeństwa.

Opiera się ona na założeniu, że w razie wojny atomowej Londyn - dzięki boomerom - zawsze zachowa zdolność do uderzenia odwetowego. Z tego powodu jeden z czterech brytyjskich okrętów podwodnych tego typu przebywa stale na patrolu, a po zakończeniu zadania jest zastępowany przez inną jednostkę.

W sytuacji, gdy napęd okrętu nie potrzebuje dostępu do powietrza atmosferycznego, a z atmosfery na pokładzie można skutecznie odfiltrować dwutlenek węgla, długość podwodnego patrolu jest ograniczana przede wszystkim wytrzymałością załogi.

W przypadku 204-dniowego patrolu "Vanguarda" uwagę zwraca jednak fakt, że okrętowe chłodnie, w których są przechowywana jest żywność, mogą pomieścić zapasy wystarczające na maksymalnie cztery miesiące. Rozwiązanie, jakiego użyła Royal Navy aby niemal dwukrotnie wydłużyć ten czas, pozostaje na razie zagadką.

Jak zauważa serwis ZBiAM, przypuszczenie, że okręty wynurzają się gdzieś, aby uzupełnić zapasy, stoi w sprzeczności z kluczową zasadą ich działania, bo każde wynurzenie oznaczałoby ryzyko narażenia okrętu na wykrycie.