Mobilne zespoły ukraińskich żołnierzy wykorzystują system Mistral. Wyjaśniamy, co to za rozwiązanie
Ukraina tworzy mobilne zespoły wyposażone w przenośne przeciwlotnicze zestawy rakietowe Mistral. Żołnierze korzystają z przerobionych pojazdów, w tym samochodów przekazanych przez ukraińską organizację charytatywną "Come Back Alive". Takie połączenie zapewnia dużą mobilność oraz szybkość działania. Wyjaśniamy, czym jest system Mistral i jakie cele można niszczyć przy jego użyciu.
Zalogowani mogą więcej
Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika
"Mobilne grupy ogniowe z MANPADS i ATGM muszą być szybkie. Niszczą wrogie drony i śmigłowce, a w przyszłości zajmą się także rosyjskimi myśliwcami - współpracują w szczególności z systemami Stinger i 9K38 Igła. A taka praca naprawdę wymaga mobilności – dlatego przekazujemy tym grupom nowe, nieużywane pojazdy. Pojazdy te są sprawne i szybkie oraz mogą pomóc w trafieniu w ruchome cele" – zaznaczył Andriy Rymaruk z "Come Back Alive", cytowany przez serwis Militarnyj.
System Mistral w Ukrainie
W kwietniu Norwegia ogłosiła, że przekaże Ukrainie około 100 systemów Mistral, więc najprawdopodobniej mobilne grupy ukraińskich żołnierzy korzystają z norweskiego sprzętu. Mistral jest francuskim systemem przeciwlotniczych pocisków rakietowych bardzo krótkiego zasięgu (VSHORAD), produkowanym przez koncern zbrojeniowy MBDA (wcześniej Matra BAE Dynamics).
Mistral MANPADS (ang. Man-portable air-defence system) to przenośny przeciwlotniczy zestaw rakietowy ppzr. System tworzy pocisk Mistral oraz wyrzutnia wyposażona m.in. w optyczny zestaw celowniczy, nocny system wizyjny i system identyfikacji "przyjaciel lub wróg". Lekka przenośna wyrzutnia może być wykorzystywana samodzielnie lub uruchomiana z pokładu pojazdów opancerzonych, statków, helikopterów czy dachów budynków, a do jej przenoszenia i obsługi potrzeba dwóch osób. Jeśli jednak misję prowadzi się w prostym środowisku taktycznym, system może obsługiwać jeden żołnierz.
Pocisk Mistral to broń typu fire-and-forget (z ang. odpal i zapomnij), co oznacza, że są to pociski samonaprowadzające się na cel. W ich przypadku zastosowano zaawansowaną technologię naprowadzania na podczerwień, która po odpaleniu jest w pełni autonomiczna. Pocisk może lecieć na maksymalnej wysokości 3 km, jego maksymalna prędkość to 930 m/s, a maksymalny zasięg to 7,5 km.
Mistral posiada ważącą 3 kg głowicę odłamkowo-burzącą, a jego całkowita masa to 19,7 kg. Pocisk wykorzystuje laserowy mechanizm detonacji zbliżeniowej, który zmniejsza ryzyko przedwczesnej detonacji. Twórcy systemu Mistral zwracają uwagę na jego wysoką skuteczność, która została oceniona na około 96 proc. Podkreślają też, że można go stosować do eliminacji szerokiej gamy celów - od bezzałogowych statków powietrznych, aż po szybkie samoloty i myśliwce w dzień oraz nocy, w każdych warunkach pogodowych i terenowych.
Karolina Modzelewska, dziennikarka Wirtualnej Polski
