Ekspert: Dokowanie kapsuły to jak przesiadka między pędzącymi pociągami

Czwórka astronautów, w tym nasz rodak Sławosz Uznański-Wiśniewski, spędzi na ISS najbliższe dwa tygodnie. Kapsuła pędziła przez kosmos z prędkością 26450 km/h. Kluczowym momentem każdej takiej misji jest dokowanie. Dlaczego?

Jak wyjaśnia w rozmowie z WP Tech Karol Wójcicki, popularyzator nauki i autor strony "Z głową w gwiazdach", proces dokowania do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej jest przedsięwzięciem niezwykle precyzyjnym i wymagającym odpowiedniej ostrożności.

- To trochę tak, jakbyśmy chcieli przesiąść się z jednego pociągu do drugiego, przy założeniu, że oba pędzą równolegle obok siebie z prędkością 8 km/s. Stacja kosmiczna razem z Dragonem muszą zrównać się swoimi prędkościami. To nie jest możliwe w przypadku stacji kosmicznej, dlatego to Dragon manewruje swoją orbitą i delikatnie zmienia swoje przyspieszenie tak, aby znaleźć się w odległości zaledwie kilku metrów od stacji, z prędkością zaledwie kilku centymetrów na sekundę w końcowym etapie podejścia - tłumaczy ekspert.

Jak dodaje, kapsuła zrównuje swoją prędkość właśnie ze stacją i gdy one zetkną się, następuje połączenie mechaniczne obu konstrukcji, które następnie zostają uszczelnione. Wyjaśnia, że dopiero po wyrównaniu ciśnienia pomiędzy stacją kosmiczną a kapsułą i upewnieniu się, że wszystkie połączenia i zawory są zabezpieczone, astronauci mogą otworzyć właz i przedostać się na pokład ISS.

- Ten proces wymaga bardzo dużego skupienia, a jeden mały błąd może czasami spowodować poważną katastrofę. Dlatego w dużym stopniu wykonuje to w sposób automatyczny sama kapsuła, która w krótkim czasie jest w stanie przetworzyć dużo więcej informacji z wielu różnych czujników, które pozwalają lepiej ocenić kapsule jej aktualne położenie, prędkość i zwyczajnie nie zdawać się na intuicję człowieka czy błędy, które mógłby on popełnić - mówi ekspert.

Jak mówi Karol Wójcicki, podobnie jest dzisiaj nawet z naszymi samochodami.

- Sam mam system, który nagle zatrzymuje mój samochód, gdy zbliżam się niebezpiecznie do krawężnika. Oczywiście myślę sobie wtedy, że to trochę na wyrost, ale w sytuacji, w której na przykład na drogę wybiegłoby mi dziecko, wiem, że ta sytuacja mogłaby komuś uratować życie. Tak samo jest w kapsule - opisuje Wójcicki. Mówi też, że nowe pojazdy są wyposażone w mnóstwo czujników, przetwarzają ogromną ilość danych w czasie rzeczywistym, czemu człowiek zwyczajnie mógłby nie podołać

Dlatego - zdaniem eksperta - dobrze jest zdać się w takich przypadkach na maszynę. - Ale oczywiście również w maszynach zdarzają się awarie, dlatego załoga, w szczególności pilot w każdej chwili może przejąć sterowanie i kontrolując samodzielnie położenie kapsuły kontynuować albo przerwać dokowanie - dodaje ekspert.

Jak wyjaśnia nasz rozmówca, najbardziej interesującym momentem jest pełne dokowanie, czyli moment, w którym następuje mechaniczne połączenie się obu kapsuł. Chodzi o sytuację, kiedy "stacja kosmiczna chwyci naprawdę już kapsułę i przyciągnie ją do siebie". Wtedy - jak mówi ekspert - mamy pewność, że ona już od niej nie odleci.

Po połączeniu należy zadbać o wyrównanie ciśnień, ale - jak uważa Wójcicki - to już jest pewnego rodzaju formalność. Według niego najważniejsze są ostatnie metry, kiedy trzeba podejść do stacji bardzo precyzyjnie.

- Pamiętajmy, że nie ma mowy tutaj o żadnej stłuczce, o żadnym uderzeniu w stację kosmiczną, bo to może się skończyć naprawdę bardzo poważną katastrofą. Dlatego robimy to niezwykle precyzyjnie - podsumowuje Wójcicki.