Hawking miał rację. Żeby to sprawdzić naukowcy potrzebowali superkomputera kwantowego

Czarna dziura to dość specyficzne zjawisko. Według dostępnej nam wiedzy, grawitacja czarnej dziury jest tak silna, że pochłania każda cząsteczkę (także światło). Oznacza to, że wszystko przekraczające tzw. horyzont zdarzeń czarnej dziury już nie może z niej uciec... a przynajmniej tak to wygląda w teorii.

Stephen Hawking w 1974 roku zauważył, że sytuacja zmienia się na poziomie kwantowym. Według teorii zaproponowanej przez fizyka, czarna dziura wydziela energię w postaci fal lub cząstek tuż za horyzontem zdarzeń. Takie zjawisko jest nazywane promieniowaniem Hawkinga i powoduje, że czarna dziura traci energię i stopniowo wyparowuje.

Naukowcy przez lata próbowali w różny sposób sprawdzić teorię zaproponowaną przez Hawkinga. Wszelkie próby okazywały się jednak bezskuteczne (prowadzone były też obserwacje i obliczenia, które zdawały się potwierdzać teorię).

Dzięki rozwojowi komputerów kwantowych udało się dokonać rewolucji. Jak informuje portal Interesting Engineering, zespół naukowców z Chińskiej Akademii Nauk, Uniwersytetu Tianjin i Pekińskiej Akademii Informatyki Kwantowej, wspomagany przez naukowców RIKEN Cluster for Pioneering Research w Japonii, opracował superkomputer składający się z 10 kubitów i przeprowadził ciekawy eksperyment.

Komputer kwantowy, w przeciwieństwie do standardowych komputerów, do wykonywania obliczeń używa bitów kwantowych (tzw. kubitów). Bity kwantowe mają więcej stanów niż standardowe 0 i 1, dzięki czemu są w stanie dużo szybciej przeprowadzać obliczenia.

Eksperyment wykazał pewną możliwość promieniowania kwazicząsteczki przez horyzont zdarzeń, potwierdzając prawdziwość teorii głoszonej przez Hawkinga. Zespół potwierdził również symulowanie promieniowania Hawkinga zostało zweryfikowane przez pomiar wszystkich kubitów.