Był wart blisko 25 mln zł. Ukraińcy zniszczyli Mi‑24

Według strony ukraińskiej Mi-24 został zestrzelony przy użyciu ręcznego, naprowadzanego na podczerwień systemu pocisków ziemia-powietrze 9K38 "Igła" . Warto zaznaczyć, że koszt tej broni to 80 tys. dolarów (równowartość ok. 354 tys. zł). Na udostępnionym nagraniu widać, że rosyjski wiropłat leciał bardzo nisko nad ziemią, stanowiąc łatwy cel dla Ukraińców.

Mi-24 to ciężkie śmigłowce bojowe opracowane przez biuro konstrukcyjne Michaiła Mila. Masowa produkcja maszyny ruszyła w 1970 r. Ze względu na swoją wysoką zwrotność funkcjonują w kodzie NATO pod nazwą "Hind" (pol. "Łania"). Z powodu swojej specyfikacji, Mi-24 są też nieoficjalnie nazywane "latającymi czołgami" lub "diabelskimi rydwanami".

Mi-24 jest wyposażony pięciopłatowe śmigło główne oraz trójpłatowe śmigło ogonowe. Śmigłowiec osiąga prędkość maksymalną 335 km/h, a napędzają go dwa silniki turbowałowe TW3-177MT o mocy 2200 KM każdy. Masa własna tej maszyny wynosi 8340 kg, natomiast startowa – ok. 11,5 tys. kg.

Na uzbrojenie Mi-24 składają się czterolufowy, obrotowy karabin maszynowy 9A624 kal. 12,7 mm, kierowane pociski przeciwpancerne (9M17 Falanga lub 9K114 Szturm), pociski niekierowane oraz bomby lotnicze o masach 100, 250 lub 500 kg. W śmigłowcu można zastosować także poczwórne wyrzutnie do rakiet powietrze-ziemia 122 mm. Łączna masa uzbrojenia może sięgać nawet 1500 kg.

Mi-24 został zniszczony w rejonie Zaporoża przy użyciu prostej w działaniu wyrzutni 9K38 "Igła". Jest to całkiem niezawodny sprzęt, który podczas konfliktu w Ukrainie odnotowuje sukcesy w zwalczaniu czołowych śmigłowców rosyjskich (obrońcy donoszą m.in. o niszczeniu za jego pomocą maszyn Ka-52 Aligator).

System był produkowany w latach 1981-2014. Rosja wyeksportowała tę broń do ponad 30 państw. Masa wyrzutni wynosi ok. 7 kg, a pocisku – blisko 11 kg. Broń jest w stanie razić cele na pułapach od 10 do 3,5 tys. m oraz z odległości do 5 tys. m. Warto nadmienić, że Mi-24 jest w stanie operować na pułapach pomiędzy 4,5-5 tys. m.

System jest w stanie przejść w położenie bojowe w ciągu 10 sekund. Średnia prędkość rakiety wynosi 600 m/s, zaś maksymalna – 800 m/s. Aby zapewnić większą zwrotność tuż po starcie, w komorze sterowej rakiety zainstalowano miniaturowe, pulsacyjne silniki na paliwo stałe. 

Adam Gaafar, dziennikarz Wirtualnej Polski