Trzecia powieka. Tajemnicza cecha zwierząt, której ludzie nie mają

Migotka, znana również jako błona migawkowa lub trzecia powieka, to struktura występująca u większości kręgowców lądowych oraz niektórych ryb spodoustych. Trzecia powieka porusza się poziomo, w przeciwieństwie do górnej i dolnej powieki. Posiadają ją również ptaki, gady, płazy i ryby.

U większości ptaków dziennych migotka jest przezroczysta, natomiast u sów i pluszcza jest nieprzezroczysta. U hatterii migotka może przesuwać się poziomo od wewnętrznej do zewnętrznej części oka, podczas gdy górna i dolna powieka pozostają otwarte.

Jak podaje IFLScience, trzecia powieka chroni oko przed zanieczyszczeniami i pomaga rozprowadzać łzy, co jest szczególnie ważne dla psów o spłaszczonych pyskach, takich jak mopsy. W dzikiej przyrodzie zwierzęta potrzebują ochrony przed pyłem, piaskiem i innymi zanieczyszczeniami. Na przykład wielbłądy używają trzeciej powieki, by chronić oczy przed burzami piaskowymi.

U zwierząt wodnych, takich jak manat, trzecia powieka pomaga w widzeniu pod wodą. Ptaki drapieżne, takie jak sokoły, używają jej do ochrony oczu podczas szybkiego lotu. W regionach polarnych, gdzie słońce odbija się od śniegu, trzecia powieka może chronić przed ślepotą śnieżną.

Ludzie oraz większość naczelnych nie mają w pełni rozwiniętej trzeciej powieki. Nasze oczy są wystarczająco chronione przez górną i dolną powiekę. Jednak posiadamy jej pozostałość, zwaną fałdem półksiężycowatym, który pomaga w odprowadzaniu łez.

Trzecia powieka to fascynujący element anatomii wielu zwierząt, który pomaga im przystosować się do różnych środowisk. Mimo że ludzie jej nie posiadają, możemy podziwiać jej funkcjonalność u naszych zwierząt domowych i dzikich krewniaków.