Te próbki pobrano ponad pół wieku temu. Teraz ujawniają nową prawdę o Księżycu

Apollo 17. Na zdjęciu Eugene Cernan na Księżycu. To ostatni astronauta, która chodził po powierzchni Księżyca
Apollo 17. Na zdjęciu Eugene Cernan na Księżycu. To ostatni astronauta, która chodził po powierzchni Księżyca
Źródło zdjęć: © NASA
Karolina Modzelewska

23.10.2023 19:30, aktual.: 17.01.2024 15:43

Zalogowani mogą więcej

Możesz zapisać ten artykuł na później. Znajdziesz go potem na swoim koncie użytkownika

Najnowsze badania maleńkich kryształów cyrkonu, zebranych w grudniu 1972 r. podczas misji Apollo 17 sugerują, że Księżyc jest 40 milionów lat starszy, niż początkowo sądzono. Oznacza to, że może być tylko trochę młodszy od naszej planety. Analizy zespołu kierowanego przez dr Jennikę Greer rzucają nowe światło na historię Srebrnego Globu.

Na łamach czasopisma naukowego "Geochemical Perspectives Letters" ukazały się wyniki badania, które rzucają nowe światło na wiek naturalnego satelity Ziemi. Zespół ekspertów pod kierownictwem geolog Jenniki Greer z Uniwersytetu w Glasgow ponownie przebadał księżycowe próbki pobrane podczas misji Apollo 17. Ich analizy wykazały, że Księżyc ma co najmniej 4,46 miliarda lat i jest niewiele młodszy od Ziemi, której wiek szacuje się na 4,54 miliarda lat.

Księżyc jest starszy, niż początkowo sądzono

Początkowo eksperci uważali, że Srebrny Glob ma 4,42 miliarda lat. Jedna z popularniejszych teorii zakładała, że uformował się ok. 100 milionów lat po powstaniu Układu Słonecznego, kiedy istniały już planety. Wówczas ciało wielkości Marsa miało uderzyć w Ziemię, co doprowadziło do wyrzucenia w przestrzeń kosmiczną dużej masy materiału. To właśnie z tej masy najprawdopodobniej zrodził się Księżyc.

W trakcie najnowszych badań eksperci przyjrzeli się próbkom pobranym podczas misji Apollo 17. Zawierają one kryształy cyrkonu, które powstały miliardy lat temu. Zdaniem naukowców to one kryją informacje na temat wieku Księżyca. Próbki zostały przebadane m.in. przy pomocy jednej z technik obrazowania w nanoskali, czyli APT (ang. atom probe tomography). Technika ta pomaga uzyskać trójwymiarowy obraz struktury atomowej próbki. Badacze posłużyli się też spektrometrią mas, czyli techniką analityczną, umożliwiającą dokładny pomiar stosunku masy do ładunku elektrycznego jonu.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Atomy przemieszczają się przez spektrometr mas, a prędkość, jaką się poruszają, mówi nam, jak ciężkie są, a to z kolei mówi nam, z czego są zbudowane

dr Jennika Greer z Uniwersytetu w Glasgowgłówna autorka badania

Według Sky News - serwisu brytyjskiej telewizji informacyjnej, atomy znajdujące się w kryształach cyrkonu uległy rozpadowi radioaktywnemu – procesowi, w wyniku którego wydzieliły się protony i neutrony. Naukowcy ustalili, ile czasu zajmuje ten proces, i obserwując proporcje różnych atomów uranu i ołowiu obecnych w próbce, mogli określić, ile ona ma lat.

To niesamowite, że możemy mieć dowód na to, że skała, którą trzymamy, jest najstarszą częścią Księżyca, jaką do tej pory znaleźliśmy. To punkt odniesienia dla wielu pytań dotyczących Ziemi. Kiedy wiesz, ile lat ma coś, możesz lepiej zrozumieć, co działo się z nim w historii

dr Jennika Greer z Uniwersytetu w Glasgowgłówna autorka badania

Ujawniając wiek tych charakterystycznych kryształów cyrkonu, znalezionych w próbkach pobranych ponad pół wieku temu z Księżyca, badacze byli w stanie ustalić, kiedy powstał Srebrny Glob. Te informacje mogą pomóc w dalszych badaniach i dostarczyć nowych informacji o naturalnym satelicie naszej planety i jego historii.

Karolina Modzelewska, dziennikarka Wirtualnej Polski

Komentarze (39)