Program ROKIT. Rozwój południowokoreańskiego czołgu K1

Z powodu trwającej wojny w Wietnamie, USA ogłosiły w 1969 r. Doktrynę Nixona dla krajów azjatyckich, w tym Republiki Korei, na mocy której Waszyngton ograniczył zarówno swoje gwarancje militarne, jak i interwencje zbrojne, a w 1971 r. zaczęto wycofywać 20 000 żołnierzy amerykańskich stacjonujących w Korei. Zredukowało to wpływy amerykańskie, ale jednocześnie wywołało polityczne zamieszanie w Seulu, który do tej pory opierał się na uzbrojeniu z tego państwa. Dlatego w 1974 r. rozpoczęto program Yulgok (trwający do 1986), mający na celu opracowanie własnego uzbrojenia i zwiększenie ogólnej siły militarnej koreańskich sił zbrojnych.

Kryzys polityczny i napięcia między Koreą Południową i Koreą Północną trwały przez całe lata 1970. Kwatera główna sił zbrojnych w Seulu uzyskała informacje, że wojska lądowe Korei Północnej dysponują pakiem maszynowym ok. 1600 czołgów T-54/55 i T-62, a reżim posiada własne możliwości produkcyjne. Okazało się to prawdą w lutym 1976 roku, kiedy USA dostarczyły zdjęcia satelitarne wielu linii produkcyjnej czołgów w Korei Płn.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Korea Południowa odczuła kryzys w związku z powyższym i w lipcu 1975 r. prezydent zatwierdził program plan, a w 1977 r. zarządzono utworzenie Hyundai Precision & Industries Corporation w celu modernizacji M48A1/M48A2 do standardu M48A3K (z armatą 90 mm) / M48A5K (105 mm) i opracowanie nowego czołgu.

Władze koreańskie najpierw zwróciły się do USA o udzielenie licencji na produkcję czołgów M60A1, a później zaplanowały opracowanie koreańskiego czołgu. Jednak Stany Zjednoczone odrzuciły prośbę, uznając, że możliwości produkcyjne i ekonomiczne Korei Południowej oraz groźby Korei Północnej są nierealne. W odpowiedzi Korea Południowa rozpoczęła negocjacje z niemiecką firmą Krauss-Maffei Wegmann (KMW) w celu omówienia produkcji licencyjnej Leoparda 1 i opracowania nowego czołgu. Negocjacje przeciągały się, więc Seul ostatecznie zrezygnował z Leopardów 1, także z uwagi na sprzeciw dowództwa koreańskiej armii ze względu na specyfikacje niemieckiego czołgu, kwestie konserwacji, ale także ogólną zależność od amerykańskiego sprzętu.

W związku z tym Ministerstwo Obrony Republiki Korei uruchomiło nowy program mający na celu opracowanie czołgu trzeciej generacji zbliżonego do M1 Abrams we współpracy z zagranicznymi kontrahentami z branży obronnej i przy użyciu własnej technologii. Program ten otrzymał kryptonim ROKIT (Repulic Of Korea Indigenous Tank), a Seul ponownie rozpoczął negocjacje z rządem USA i tamtejszymi firmami. W rezultacie Korea otrzymała od Chrysler Defense i AAI propozycje współpracy przy opracowywaniu nowego czołgu.

Chrysler zaproponował uruchomienie projektu czołgu zbliżonego do M1 Abrams, ale dostosowanego do koreańskich wymagań. Była to najlepsza opcja dla Seulu, więc w 1976 roku Chrysler Defense został wybrany jako projektant czołgu w ramach programu ROKIT.

W 1978 roku AAI osobno zaoferowała 36-tonowy czołg ROKIT z czterema członkami załogi, silnikiem Detroit Diesel 12V71 TA o mocy 800 KM, 105-mm armatą M68 i półautomatem ładowania. Jednak ze względu na lekki, kompaktowy kadłub, wysoką cenę i niedopasowanie do koreańskich wymagań, propozycja AAI została odrzucona, a dalsze prace konstrukcyjne zlecono Chryslerowi.

W maju 1978 koreański rząd podpisał protokół ustaleń z rządem USA w sprawie rozwoju czołgu w programie ROKIT. Prace rozpoczęły się w 1981 roku i mimo że Chrysler Defense został sprzedany General Dynamics i zmienił nazwę na General Dynamics Land Systems (GDLS) w marcu 1982 roku, prace rozwojowe były kontynuowane. Korea wysłała zespoły Agencji Rozwoju Obronności ADD (Agency for Defense Development) i Hyundai Research and Technology, aby uczestniczyły w procesie rozwoju i aby nastąpił transfer technologii.

Prototypowe czołgi otrzymały nazwę roboczą XK1, a pierwszy prototyp XK1 PV-1 został zbudowany w sierpniu 1983 roku jako czołg testowy (Automotive Test Rig/ATR), więc jego wieża nie była funkcjonalna.

Drugi egzemplarz, XK1 PV-2, został zbudowany w listopadzie 1983 roku jako prototyp SKO Demonstration (Fire Control Test Rig/FCTR), a koreański przemysł opracowywał podstawowe wyposażenie, takie jak system kierowania ogniem. Przy czym XK1 i wczesne K1 używały systemów SKO, dalmierza laserowego Nd:YAG i celownika działonowego GPSS (Gunner’s Primary Sight System) od Hughes Corporation, ale później zmieniono je na celownik GPTTS (Gunner’s Primary Tank Themal Sight) od TI Corporation w K1 począwszy od 478. egzemplarza seryjnego, a celownik dowódcy na VS-580 od SFIM Industries.

Czołg XK1 miał wiele wymagań dotyczących bezpieczeństwa technicznego, a jego ewaluacja testowa rozpoczęła się w 1984 roku na amerykańskim poligonie Aberdeen Proving Ground i trwała rok, podczas której wystąpiły problemy z silnikiem i mobilnością.

W szczególności wymagane osiągi nie zostały spełnione podczas testów przeprowadzonych od grudnia 1983 roku do 5 kwietnia 1984 roku.

Silniki prototypów PV-1 i PV-2 zostały uszkodzone, odpowiednio, 13 marca (utrata zasilania) i 5 kwietnia 1984 r. (awaria podczas transportu na poligon), a dochodzenie wykazało uszkodzenie tłoka i zaworu VCR. Silniki zostały naprawione. 14 czerwca wznowiono testy wytrzymałościowe prototypu PV-1, ale już 16 czerwca wybuchł pożar w silniku, co doprowadziło do zawieszenia wszystkich testów. W rezultacie to silnik był główną przyczyną pierwszych awarii XK-1.

Dwa pierwsze czołgi XK1 PV-1/PV-2 zbudowane w Stanach Zjednoczonych były wyposażone w silnik wysokoprężny Continental AVCR-1790, ale wcześniejsze testy wykazały, że były one zawodne. W rezultacie zmieniono projekt zespołu napędowego prototypu XK-1, wyposażając go w silnik MTU MB-871 Ka-501. Niemniej skrzynia biegów ZF LSG-3000 pozostała bez zmian.

Ponadto, aby ułatwić produkcję w kraju, testy były kontynuowane w Korei, więc finalnie powstało pięć prototypów XK1, w tym trzy w USA.

W Korei prototypy XK1 był eksploatowane i ulepszane nie bez problemów, a rozwój został ostatecznie zakończony w 1985 roku. Począwszy od lipca 1987 roku, czołg K1 był produkowany masowo w fabryce Hyundai w Changwon, a od września 1987 roku wyprodukowano 1027 egzemplarzy pod oficjalną nazwą K1, gdzie "K" pochodzi od słowa "Korea".

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora