Setka niemieckich Boxerow dla Heer powstanie w Australii

Porozumienie sygnowali australijski minister przemysłu obronnego Pat Conroy i sekretarz stanu ds. przemysłu w niemieckiego ministerstwa obrony Thomas Hitschler. Porozumienie nie przesądza o dostawach Boxerów, ale staje się punktem wyjścia do rozpoczęcia negocjacji.

Oczekuje się, że Australia podpisze prawdopodobnie największą w historii umowę eksportową w dziedzinie obronności, podobno w kwocie sięgającej około trzech miliardów dolarów. Wartość kontraktu może przekroczyć wartość całego eksportu obronności Australii na rok 2020-21.

Oszacowany przez Australijskie Biuro Eksportu wynosi za ten okres to 2,6 miliarda dolarów. Dokładna wartość jest trudna do ustalenia, ponieważ różne australijskie agencje stosują różne metody obliczeniowe, a niektóre transakcje pozostają poufne.

Mimo że nie potwierdzono faktycznego rozmiaru zamówienia, Rheinmetall Defence Australia wyprodukuje w zakładach Military Vehicle Centre of Excellence (MILVEHCOE) w stanie Queensland co najmniej 100 wozów dla Bundeswehry.

Zależnie od tego jak współpraca się będzie rozwijać, a także jakie będą potrzeby niemieckich sił zbrojnych istnieje szansa, że Berlin może składać dodatkowe zamówienia. Niemieckie bojowe wozy piechoty będą więc produkowane na Antypodach, z dala od rodzimego terytorium.

– Możliwość eksportu zapewniłaby dobrze płatne, bezpieczne miejsca pracy w Queensland i w całym kraju, pomagając w budowie australijskiego przemysłu obronnego i ożywieniu naszej gospodarki – powiedział Conroy. – Chcemy eksportować ten znakomity pojazd do zaufanego i szanowanego partnera w dziedzinie bezpieczeństwa, nadal wzmacniając współpracę obronną między naszymi krajami"

Według nieoficjalnych informacji Boxery dla Bundeswehry zostaną skonstruowane w konfiguracji bardzo zbliżonej do australijskiej wersji CRV. Oznacza to, że na kadłubie zostanie posadowiona dwuosobowa wieża Rheinmetall Lance uzbrojona w 30-mm armatę szybkostrzelną Mauser MK30-2/ABM i przeciwpancerne pociski kierowane Spike-LR2/MELLS. Wariant z Antypodów jest najsilniej uzbrojony.

Dorównują mu litewskie Vilkasy służące w pododdziałach Brygady Piechoty Zmotoryzowanej "Żelazny Wilk". Wyposażono je w wieżę Samson Mk II z 30-mm armatą, karabinem maszynowym kalibru 7,62 milimetra i wyrzutnią Spike’ów LR. O sile uzbrojenia niemieckich Boxerów stanowi zdalnie sterowany moduł uzbrojenia FLW 200 z karabinem maszynowym M2HB kalibru 12,7 milimetra i pakietem czujników optycznych zdolnych do działania o każdej porze dnia i nocy. Już na pierwszy rzut oka jest to arsenał znacznie słabszy.

W Heer (wojska lądowe Republiki Federalnej Niemiec) mają stanowić uzupełnienie braków, które pojawiły się po przekazaniu opancerzonych pojazdów do Ukrainy (podobne decyzje podjęto w sprawie Leopardów 2A7V i Panzerhaubitze 2000). Negocjacje między Berlinem i Canberrą mają się zakończyć jeszcze w 2023 roku. Niemiecki resort obrony szacuje, że uzyskanie odpowiednich aprobat parlamentarnych i późniejsze tempo produkcji pozwolą na rozpoczęcie dostaw pierwszej transzy od 2025 roku.

Niemieckie wojsko chce Boxerami zastąpić pojazdy Wiesel 2 uzbrojone w armaty automatyczne Rh 202 kalibru 20 milimetrów lub przeciwpancerne pociski kierowane TOW. Wozy te służą w kompaniach wsparcia batalionów piechoty zmotoryzowanej (Jägerbataillon) wchodzących w skład brygad grenadierów pancernych.

Co prawda Jägerbataillone używają też Boxerów, ale ich liczba jest niewystarczające, a działko kalibru 20 milimetrów, którym dysponuje Wiesel 2 jest niewystarczające dla potrzeb współczesnego pola walki. Ze wzmożonym zapotrzebowaniem na Boxery wiąże się zmiana nazwy i organizacji 21. Brygada Pancerna niemieckich wojsk lądowych, która nazywać się Brygadą Kawalerii i jakościowo należeć do tzw. "sił średnich", bazujących na transporterach Boxer i innych pojazdach o trakcji kołowej.

Australijskie przedsiębiorstwa mają bazować na doświadczeniu wyniesionym z prac przy konstrukcji pojazdów tego typu dla rodzimego wojska. Boxera wybrano jako następcę bojowego wozu rozpoznawczego ASLAV w ramach programu Land 400 Phase 2. Pierwsze 25 z 211 pojazdów powstało w Niemczech, pozostałe powstają zaś w zakładach w Redbank w pobliżu Brisbane. Produkcję w na australijskiej ziemi rozpoczęto całkiem niedawno, gdyż w 20 marca. Sprawiać to będzie ciekawy problem, który będzie trzeba szybko rozwiązać i przede wszystkim opracować system, który zaspokoi potrzeby obu stron.

Wszystkie mają być przekazane odbiorcy w latach 2019–2026. W ramach tej inwestycji Canberra obiecała zainwestować około 244 miliony dolarów w modernizację infrastruktury wojskowej w Adelajdzie, Queensland i Wiktorii, aby przystosować ją do stacjonowania nowych wozów. Ponadto wybrano dodatkowe uzbrojenie. 16 grudnia 2019 roku podpisano kontrakt na osiemdziesiąt dwa zdalnie sterowane moduły uzbrojenia R400S Mk2 Direct Drive-Heavy Duty (D-HD). Kontrakt o wartości 45 milionów dolarów australijskich zakłada, że wszystkie egzemplarze powstaną w Australii w Queanbeyan (Nowa Południowa Walia) i Hume (przedmieścia Canberry, dystrykt Jerrabomberra).

Zdalnie sterowany moduł uzbrojenia R400S Mk2 D-HD można zintegrować z różnym uzbrojeniem, począwszy od karabinów maszynowych małego kalibru po lekkie armaty automatyczne (w tym M230LF) i przeciwpancerne pociski kierowane.