Europejska tarcza coraz bliżej. Niemcy niebawem odbiorą Strzałę 3 

Izraelskie ministerstwo obrony poinformowało o zorganizowanym w Niemczech "spotkaniu koordynacyjnym na wysokim szczeblu", w którym uczestniczyli Mosze Patel, szef Israel Missile Defense Organization, pułkownik Carsten Koepper, szef programu Strzała 3 w Niemczech, oraz Jaakow Galifat, dyrektor generalny producenta Israel Aerospace Industries (IAI). Wydarzenie to określono jako znaczący postęp w kierunku dostaw izraelskiego systemu przeciwrakietowego Strzała 3 do Niemiec, co ma być istotnym elementem budowy European Sky Shield Initiative (ESSI).

10 listopada 2024 r. izraelski resort obrony podał, że przedstawiciele izraelskiego i niemieckiego rządu oraz przemysłu spotkali się na dwa dni w siedzibie Israel Aerospace Industries, gdzie rozpoczęli koordynację wspólnych przygotowań do wstępnego rozmieszczenia Strzały 3 na ziemi niemieckiej w 2025 r. I to spotkanie możemy określać jako faktyczny start bezpośrednich starań o integrację tego systemu w siłach zbrojnych Niemiec.

Natomiast o znaczeniu teraźniejszych rozmów świadczy fakt, że wzięli w nich udział przedstawiciele kluczowych podmiotów przemysłowych z obu krajów – z Izraela m.in. ELTA i Elbit Systems, z Niemiec m.in. firma konsultingowa IABG i producent pocisków rakietowych MBDA Germany. Świadczyć to może o chęci zagwarantowania maksymalnej kompatybilności Chec 3 z niemiecką infrastrukturą wojskową i systemami dowodzenia. Wpięcie Arrow 3 w struktury Bundeswehry będzie wymagać również transferu wiedzy, stałego izraelskiego wsparcia technicznego i budowy wspólnego zaplecza serwisowo-logistycznego na terytorium Niemiec.

Spotkanie to być może jest kluczowym momentem w procesie budowy zintegrowanej, wielowarstwowej architektury obrony powietrznej i przeciwrakietowej w Europie. Pierwsza bateria Chec 3 ma zostać dostarczona do Niemiec już pod koniec 2025 r. i wiele wskazuje na to, że tak się stanie. Jednak to tylko część długo wyczekiwanego sukcesu, gdyż uzyskanie przez izraelski system pełnej gotowości operacyjnej najpewniej zajmie jeszcze trochę czasu. Zintegrowanie z niemieckimi systemami C4ISR i sojuszniczymi systemami wymiany danych może zająć nawet kolejne pięć lat.

Na fali euforii po zawarciu kontraktu i na etapie budowy parasola ochronnego Berlin już teraz rozważa możliwość zakupu rozwijanego obecnie systemu Strzała 4. System ten ma stanowić kolejny krok w rozwoju zdolności zwalczania zagrożeń balistycznych na wyższych pułapach, z większą manewrowością i odpornością na środki przeciwdziałania.

Dyskusję o pozyskaniu izraelskich systemów obrony powietrznej do obrony niemieckiej, a być może europejskiej, przestrzeni powietrznej zapoczątkował Berlin. Już w marcu 2022 wstępnie wysuwano koncepcję paneuropejskiej obrony powietrznej. Wydawało się, że sprawy ruszą po przemówieniu Olafa Scholza wygłoszonym 29 sierpnia na Uniwersytecie Karola w Pradze. Kanclerz umieścił RFN w sercu paneuropejskiej obrony, a sformułowane założenia można było określić mianem doktryny Scholza. Miesiąc później o warunkach zakupu systemu obrony powietrznej Chec 3 (Strzała 3) rozmawiali minister obrony Beni Ganc ze swoją odpowiedniczką Christine Lambrecht.

Sprzedaż Arrow 3 Niemcom stanowi największą transakcję w dziedzinie obronności w historii Izraela, opiewając na kwotę 3,5 mld USD. W sierpniu 2023 r. transakcję zatwierdzili też Amerykanie, będąc współtwórcami. Były minister obrony Izraela Joaw Gallant uznał tę umowę "ogromne osiągnięcie dla izraelskiego przemysłu obronnego" i "historyczny dzień dla dwóch narodów, który pomoże przygotować niemiecką obronę przeciwlotniczą na przyszłość".

Transfer ostateczną akceptację otrzymał pod koniec listopada tego samego roku. W tamtym czasie święcił też triumfy bojowe i operacyjne. 9 listopada 2023 r. po raz pierwszy w warunkach operacyjnych udało się przechwycenia rakiety balistycznej wystrzeloną przez rebeliantów Huti z Jemenu. Według Jerozolimy 14 kwietnia 2024 r. podczas irańskiego ataku na Izrael Chec 3 przechwyciła dziesiątki irańskich pocisków balistycznych. Do kolejnego zestrzelenia pocisku balistycznego wystrzelonego przez bojowników Hutidoszło 29 maja 2025 roku.

W listopadzie 2024 roku Jerozolima zapewniała, że obronie przeciwlotniczej w obronie przed rakietami, pociskami i dronami wystrzeliwanymi przez wrogów w regionie — i przewiduje potencjalny nowy atak ze strony Iranu — oświadczył, że przygotowuje się do wysłania jednego ze swoich kluczowych systemów obrony przeciwlotniczej do Niemiec. W lutym 2025 r. Niemcy rozpoczęły budowę infrastruktury dla opracowanego przez Izrael systemu obrony przeciwrakietowej Arrow 3 w bazie lotniczej Holzdorf, położonej około 75 kilometrów na południe od Berlina.

Założeniem inicjatywy ESSI jest wzmocnienie zintegrowanej obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej NATO, a ponadto ułatwienie zakupów oraz integracji zdolności obrony powietrznej w wymiarze międzynarodowym. Najbardziej namacalnym powodem powstania kierowanej przez Niemcy inicjatywy jest niedostateczny poziomu obrony przed rosyjskimi pociskami balistycznymi 9K720 Iskander rozmieszczonymi w Królewcu. A są to wyniki studiów nad wojną w Ukrainie i rosnącym zagrożeniem ze strony środków napadu powietrznego.

ESSI ma być wielowarstwowa, aby radzić sobie z różnego rodzaju zagrożeniami. Pierwszym i najważniejszym filarem stanie się izraelski system Chec 3. Jest zdolny do przechwytywania pocisków balistycznych średniego/dalekiego zasięgu w końcowej fazie ich lotu poza atmosferą ziemską (ponad 100 km) i w zasięgu do 2400 km. Zwalcza międzykontynentalne pociski balistyczne, lecące na bardzo dużych wysokościach i z ekstremalnie dużymi prędkościami.

Drugi filar stanowić będą amerykańskie zestawy MIM-104 Patriot, który Bundeswehra posiada 11 baterii. Ostatnim elementem mają być zestawy IRIS-T SLM. Bateria składa się z trzech wyrzutni pocisków przechwytujących IRIS-T/TCV (Infra-Red Imaging System Tail/Thrust Vector-Controlled), centrum dowodzenia TOC z sko oraz wielofunkcyjnej stacji radiolokacyjnej TRML-4D pracującej w centymetrowym paśmie C i o zasięgu 250 km. Zestaw zaprojektowano do zwalczania celów oddalonych o 40 km, na wysokości 20 km.

Berlin – nie porzucając całkowicie chęci uczestnictwa w forsowanych przez Francję planach wzmocnienia europejskiej współpracy obronnej – systematycznie zacieśnia relacje w tym obszarze z Izraelem i Stanami Zjednoczonymi. Natomiast dla Paryża, który stara się o strategiczną autonomię Europy, a w szczególności o niezależność sprzętową od Stanów Zjednoczonych, decyzja o tym, że o sile dwóch z trzech warstw systemu obronnego będą stanowić amerykańskie i izraelskie produkty (Strzała 3 i Patriot) jest nie do przyjęcia. Według Pałacu Elizejskiego zamówienia powinny być kierowane do europejskiego – w tym francuskiego – przemysłu zbrojeniowego.

Niemcy już teraz rozważają możliwość przyszłego zakupu rozwijanego obecnie systemu Arrow 4, który ma stanowić kolejny krok w rozwoju zdolności do zwalczania zagrożeń balistycznych na wyższych pułapach, z większą manewrowością i odpornością na środki przeciwdziałania.

Na Niemczech to zainteresowanie izraelskimi systemami obrony powietrznej się nie kończy. Warto zauważy, że przeciwlotniczy system średniego zasięgu Proca Dawida pozyska Finlandia, zaś Słowacja stanie się odbiorcą sieciocentrycznego Baraka MX. US Marines niedawno zakończyli udane ćwiczenia z użyciem Iron Dome. W listopadzie ubiegłego roku pojawiły się doniesienia wskazujące, że Grecja jest również zainteresowana opracowaniem systemu obrony powietrznej podobnego do wielowarstwowego izraelskiego systemu z centralną rolą Żelaznej Kopuły.

Twórz treści i zarabiaj na ich publikacji. Dołącz do WP Kreatora