Rosjanie sięgają do magazynów. Na front zmierzają radzieckie BTR‑50

Nie jest do końca jasne, czemu Rosja sięga po sprzęt z lat 50. Militarny zwraca uwagę, że może to świadczyć o niedoborach pojazdów opancerzonych albo o wdrażaniu nowej taktyki. Ukraiński serwis zwraca uwagę, że polega ona na tworzeniu zdalnie sterowanych pojazdów kamikaze, wypełnionych materiałami wybuchowymi, które posłużą do niszczenia ufortyfikowanych pozycji obronnych Ukraińców.

BTR-50 to gąsienicowe transportery opancerzone zaprojektowane w latach 50. Ich konstrukcja bazowała na podwoziu lekkiego czołgu pływającego PT-76. Pierwsze pojazdy BTR-50P trafiły na wyposażenie Armii Radzieckiej w 1954 r. i miały dość prostą budowę. Nie posiadały dachu nad przedziałem załogi. To było jednoznaczne z brakiem ochrony NBC, czyli ochrony przed zagrożeniami nuklearnymi, biologicznymi i chemicznymi.

Jak donosi Tanks Encyklopedia późniejsze doświadczenia pokazały, że brak dachu ułatwiał ataki przy użyciu koktajli Mołotowa i granatów. Z drugiej jednak strony transporter dobrze sprawdzał się w terenie. Był to jeden z powodów, dla których zdecydowano się na rozwój i produkcję kolejnych wersji np. BTR-50PA uzbrojoną w radziecki wielkokalibrowy karabin maszynowy KPW czy wersję BTR-50PK z zamkniętym przedziałem desantu i uzbrojoną w karabin maszynowy SGMB. Produkcja zakończyła się w latach 70. XX wieku.

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Tego typu gąsienicowe transportery opancerzone mogą poruszać się z maksymalną prędkością 44 km/h po utwardzanych drogach i z prędkością 11 km/h w wodzie. Są zdolne do pokonywania rowów i niewielkich ścian. Mają długość ponad 7 m, szerokość 3,14 m i wysokość blisko 2 m. Ich masa przekracza 14 ton. Pojazdy przez wiele lat były podstawowymi wozami radzieckich brygad zmechanizowanych. Z biegiem czasu zastąpiono je nowocześniejszymi rozwiązaniami, które zapewniały m.in. większą ochronę załodze i były lepiej uzbrojone.