Potęga północy modernizuje swoją koncepcję. To unikat w skali świata

CV90120 to wariant słynnego szwedzkiego CV90, w którym zastosowano wieżę początkowo z armatą kal. 105 mm, a następnie z czołgową armatą kal. 120 mm. W efekcie powstał pojazd typu wozu wsparcia ogniowego, dysponujący siłą rażenia czołgu, ale znacznie od niego lżejszy.

Są sytuacje, w których nic nie zastąpi pocisków odłamkowo-burzących czy penetratorów kinetycznych. Przykładowo czołgi w Ukrainie są wykorzystywane często w charakterze wsparcia artyleryjskiego, a coraz bardziej powszechne systemy obrony aktywnej mogą zestrzeliwać klasyczne przeciwpancerne pociski kierowane (ppk). Co prawda na razie jeszcze istnieje problem ze zwalczaniem tych spadających na czołg od góry, ale z czasem odpowiednie systemy zostaną opracowane.

Z kolei przed kinetycznymi penetratorami z wolframu lub zubożonego uranu o masie paru kilogramów rozpędzonych do nawet ponad 1500 m/s, których energia kinetyczna może dochodzić do nawet 10 MJ (długa armata z czołgów Leopard 2A6 lub późniejszych) ochronę zapewnia wyłącznie masywny wielowarstwowy przedni pancerz czołgów.

Warto też dodać kwestię kosztową, ponieważ jeden pocisk z penetratorem kosztuje dosłownie grosze w porównaniu do np. jednego pocisku FGM-148 Javelin czy Akeron MP (nawet kilkaset tys. dolarów) za sztukę.

Siłą CV90120 jest maksymalne wykorzystanie systemów i podwozia bwp CV90 co ułatwia logistykę i szkolenie ze względu na wspólną platformę o masie do około 40 ton. Jak pokazała Ukraina, ciężkie czołgi, jak Challenger 2, czy M1A1 Abrams mają problemy na błotnistych bezdrożach, a lżejsze platformy takie jak Leopard 1A5 po zapewnieniu obrony przed ppk i dronami mogą okazać się niezwykle użyteczne.

Załoga CV90120 to także trzech żołnierzy z możliwością dodania dwóch dodatkowych dedykowanych do nadzorowania np. drona zwiadowczego czy koordynacji np. dowodzenia innych jednostek. Jest to kluczowe, ponieważ skuteczność i przeżywalność tego pojazdu w większej mierze zależy od taktyki niż ochrony pancerza.

Ta ma pozostać na poziomie zwykłego CV90, czyli zapewni odporność na ostrzał z armat automatycznych, ale przed pociskami z innych czołgów już nie. Kluczem jest dodanie systemu obrony aktywnej, który jest w stanie zestrzelić pociski czy granaty przeciwpancerne będące głównym orężem jednostek piechoty i sporej liczby pojazdów.

To sprawia, że głównym zagrożeniem pozostają czołgi przeciwnika lub inne wozy wsparcia ogniowego wyposażone w armaty dużego kalibru. Te jednak mogą być zwalczane za pomocą własnej armaty kal. 120 mm o długości 47-55 kalibrów z automatem ładowania umożliwiającym prowadzenie ognia z szybkostrzelnością 12-14 strz./min. Magazyn amunicji obejmuje 16 nabojów w automacie oraz ponad drugie tyle w kadłubie.

Warto zaznaczyć, że zakupem partii tych wozów zainteresowana jest Słowacja, która wedle informacji ze stycznia 2025 roku może zrezygnować z planów zakupu 104 czołgów Leopard 2A8 i zamierza wybrać tańszą, szwedzką opcję o porównywalnej silne ognia jako uzupełnienie dla wybranych dla włąsnej armii bwp CV90.