Pomiary były niedoszacowane. Na Uranie doba trwa dłużej niż sądzono
Najnowsze badania wskazują, że długość dnia na Uranie jest dłuższa niż dotychczas sądzono. Naukowcy, aby ustalić dokładną długość dnia korzystali z danych pochodzących z Teleskopu Hubble'a i podążali tropem kosmicznej zorzy polarnej.
Najnowsze obserwacje wskazują, że długość dnia na Uranie wynosi 17 godzin, 14 minut i 52 sekundy. To o 28 sekund więcej niż wcześniej sądzono. Poprzednia wersja wynikała z danych zebranych przez sondę Voyager 2 podczas jej przelotu w 1986 r. Choć różnica nie wydaje się spektakularna, to świat nauki nie lubi nieścisłości.
Nasz pomiar nie tylko dostarcza kluczowego punktu odniesienia dla społeczności naukowej zajmującej się planetami, ale także rozwiązuje długotrwały problem: wcześniejsze systemy współrzędnych oparte na przestarzałych okresach obrotu szybko stawały się nieaktualne, co uniemożliwiało śledzenie biegunów magnetycznych Urana w czasie.
Nowe pomiary i dłuższa doba
Uran i Neptun są najdalszymi planetami Układu Słonecznego, co czyni je wyjątkowo tajemniczymi i trudnymi do zbadania. Dotychczasowe dane pochodziły głównie z misji Voyager, która miała miejsce prawie 40 lat temu. Jak podaje portal Science Alert, nowe pomiary, oparte są na danych z Teleskopu Hubble'a z lat 2011-2022, umożliwiły dokładne określenie długości okrążenia wokół własnej tej odległej planety.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Nieprecyzyjne dane o długości dnia na Uranie powodowały problemy z określeniem dokładnego położenia jego biegunów magnetycznych. Dzięki nowym pomiarom naukowcy mogli śledzić kosmiczne ultrafioletowe zorze polarne, których mechanizm jest analogiczny do tych ziemskich.
Cząstki wiatru słonecznego, po zetknięciu się z magnetosferą planety, przyspieszają wzdłuż linii pola magnetycznego, docierając do szerokości polarnych. Tam są wyrzucane do górnych warstw atmosfery. W wyniku interakcji między cząstkami atmosferycznymi a cząstkami pochodzącymi ze Słońca, na niebie pojawia się zjawisko świetlne. Nowa metoda pomiaru może być zastosowana do innych planet-olbrzymów w Układzie Słonecznym.
Dzięki nowemu systemowi długości geograficznej możemy porównywać obserwacje zorzy polarnej z ostatnich 40 lat i planować przyszłe misje na Uran
