Polska wycofuje ze służby okręty podwodne. Został już tylko stary ORP Orzeł

Okręty podwodne typu Kobben zostały zbudowane w RFN dla Norwegii w latach 60. W 2001 roku zostały wycofane z norweskiej floty i przekazane Polsce, gdzie w ciągu dwóch kolejnych lat do służby weszły cztery okręty tego typu (piąty został przekazany z przeznaczeniem na części) – ORP Sęp, Sokół, Bielik i Kondor

Kobbeny zostały przyjęte przez Polskę jako rozwiązanie pomostowe – już na początku wieku były to okręty przestarzałe, o skromnych możliwościach bojowych. Ich przejęcie i dalsza eksploatacja miały na celu przede wszystkim zapewnienie ciągłości szkolenia kadr

Z tego zadania norweskie okręty wywiązały się bez zarzutu – służyły w polskiej marynarce aż 19 lat, choć w ostatnich latach następowało stopniowe wycofywanie kolejnych jednostek

O ich stanie i możliwościach dobitnie świadczy fakt, że – po jednej z interpelacji poselskich - sekretarz stanu w MON oficjalnie potwierdzał, że okręty podwodne "mają zdolność bezpiecznego zanurzania i wynurzania".

Ostatnie dwa okręty już od początku 2021 roku były przygotowywane do oficjalnego wycofania. Ostatecznie nastąpiło to 14 grudnia 2021 roku. Niestety, w okresie eksploatacji Kobbenów, mimo kilku prób (program Orka) i zainteresowania partnerów zagranicznych, zakup nowych okrętów podwodnych nie doszedł do skutku. Według aktualnych deklaracji ma to nastąpić do 2034 roku.

Do tego czasu – o ile uda się doprowadzić negocjacje do szczęśliwego finału – jako kolejne rozwiązanie pomostowe rozważany jest zakup dwóch starych, szwedzkich okrętów podwodnych typu A17.

Wycofanie dwóch ostatnich Kobbenów oznacza, że polska marynarka wojenna wraca do stanu z 2002 roku: jedynym okrętem podwodnym pozostaje zbudowany w latach 80. ORP Orzeł. Jest tylko o 20 lat starszy i trapią go liczne awarie, przez co jego wartość bojowa jest dyskusyjna.