"Pacyficzny Pierścień Ognia". Znów dał o sobie znać
Trzęsienie ziemi o magnitudzie 8,8, które 30 lipca nawiedziło wschodnie wybrzeże Kamczatki nie było pierwszym ani najsilniejszym w historii tego regionu. Kamczatka leży na tzw. Pacyficznym Pierścieniu Ognia, co czyni ją jednym z obszarów o wysokiej aktywności sejsmicznej.
Pacyficzny Pierścień Ognia
"Pacyficzny Pierścień Ognia" to strefa o wysokiej aktywności sejsmicznej i wulkanicznej. Swoim kształtem przypomina podkowę, rozciągając się wzdłuż wybrzeży Oceanu Spokojnego - od Nowej Zelandii, przez część Azji Południowo-Wschodniej, Japonię, Kamczatkę, Alaskę, aż po zachodnie wybrzeża obydwu Ameryk.
Pacyficzny Pierścień Ognia. Co to jest?
"Pacyficzny Pierścień Ognia" mierzy łącznie ok. 40 tys. km długości i do maksymalnie ok. 500 km szerokości. Zawiera ponad 900 wulkanów (czynnych i uśpionych). Co istotne, nie jest pojedynczą strukturą geologiczną. Narodził się na skutek subdukcji - procesu polegającego na wciąganiu lub wpychaniu jednej płyty tektonicznej pod drugą.
Statystyki pokazują, że na obszarach klasyfikowanych jako te wchodzące w skład "Pacyficznego Pierścienia Ognia" notowanych jest niemal 90 proc. wszystkich trzęsień ziemi, w tym większość tych o najbardziej niszczycielskiej sile.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Seria najbardziej niszczycielskich trzęsień ziemi
Niektóre z najbardziej niszczycielskich trzęsień ziemi, jakie miały miejsce w nieodległej historii to przede wszystkim katastrofa w japońskiej Fukushimie w 2011 r.; wielkie trzęsienie ziemi w Chile w 1960 r. (o magnitudzie aż 9,5) czy trzęsienie ziemi na Alasce w 1964 roku (o magnitudzie aż 9,2).
Kamczatka, będąca częścią "Pacyficznego Pierścienia Ognia", również dość często doświadcza trzęsień ziemi. Od 1900 r. mieszkańcy tego regionu doświadczyli siedmiu trzęsień ziemi o magnitudzie 8,3 lub większej.
Najsilniejsze wstrząsy na Kamczatce zanotowano 4 listopada 1952 r. (o magnitudzie aż 9,0).
