Już suną po torach. Rosyjskie haubice zmierzają w kierunku Ukrainy

Obserwatorzy zwracają uwagę, że pociąg przemieszczał się niedaleko granicy z bałtyckimi państwami NATO, wykorzystując węzeł Sankt Petersburg – Psków.

Artyleria to obok dronów najważniejszy rodzaj broni w wojnie w Ukrainie. Zdaniem niektórych ekspertów odgrywa większe znacznie niż wiele nowszych rodzajów uzbrojenia, w tym czołgi Abrams czy myśliwce F-16. Takiego zdania jest m.in. Peter Flory, zajmujący niegdyś stanowisko zastępcy sekretarza generalnego NATO.

O ile Ukraińcy częściowo bazują na nowoczesnej artylerii NATO (w tym polskich Krabach czy niemieckich Panzerhaubitze 2000), Rosjanie od początku pełnoskalowej wojny w Ukrainie opierają się na poradzieckich systemach wykorzystujących kal. 122 mm oraz kal. 152 mm, wśród których bardzo często występują właśnie 2S19 Msta-S i 2S5 Hiacynt-S wchodzące w skład tzw. "morderczego bukietu Putina".

2S5 Hiacynt-S to sprzęt wyposażony w haubicoarmatę 2A37 kal. 152 mm z gwintowanym przewodem. Rosjanie walczący w Ukrainie najczęściej wykorzystują tu amunicję odłamkowo-burzącą o zasięgu ok. 28 km, chociaż projektując 2S5 Hiacynt-S konstruktorzy myśleli również o pociskach chemicznych oraz amunicji naprowadzanej laserowo Krasnopol-M. Pierwsze prototypy tej armatohaubicy pojawiły się w 1976 r. Na ten sam rok przypadł również początek seryjnej produkcji, która trwała aż do 1991 r.

2S19 Msta-S to nowocześniejsza konstrukcja, która została opracowana w latach 80. zeszłego wieku z myślą o zastąpieniu 2S5 Hiacynt. Wykorzystuje elementy podwozia czołgów T-72 i T-80 oraz armatę 2A64 kal. 152 mm o długości luty 40 kalibrów umieszczoną w obrotowej wieży. Zasięg rażenia 2S19 Msta-S, w zależności od rodzaju wykorzystywanej amunicji, wynosi od 25 do 37 km.