Dlaczego te ptaki mają czarne skrzydła? Biolodzy znaleźli konkretny powód
Wiele gatunków ptaków, zwłaszcza tych morskich, posiada ciemniejsze pióra na skrzydłach. Dopiero niedawno biolodzy zrozumieli, że taka kolorystyka nie musi być przypadkowa.
13.07.2021 15:00
Sporo ptaków posiada czarne skrzydła, nawet jeżeli reszta ciała pozostaje jaśniejsza. Takie zjawisko można zaobserwować m.in. w przypadku albatrosów i niektórych głuptaków. Zdaniem uczonych z belgijskiego Uniwersytetu w Ghent, może mieć to swoje uzasadnienie w strategii ewolucyjnej.
Jak powszechnie wiadomo, biel odbija światło, podczas gdy czerń je pochłania, co podnosi temperaturę obiektu. Svana Rogalla i jej zespół ustalili, że ciemniejsze i bardziej nagrzane ptasie skrzydła zwiększają swoją siłę nośną, a także pozwalają na zmniejszenie tarcia ze strony atmosfery. Oznacza to zatem łatwiejsze, bardziej energooszczędne utrzymywanie się w powietrzu. To z kolei umożliwia zwierzętom pokonywanie gigantycznych dystansów, co wydaje się szczególnie istotne w przypadku gatunków morskich, szybujących nad oceanem.
Biolodzy przeanalizowali okazy 324 gatunków i zgodnie z ich przewidywaniami, statystyka potwierdziła, że ciemniejsze skrzydła pozostają domeną ptaków znanych z regularnych długich wędrówek. Żeby sprawdzić swoją hipotezę od strony fizycznej, naukowcy wykonali również eksperyment w tunelu aerodynamicznym, z użyciem wypchanych głuptaków oraz lamp imitujących światło słoneczne.
Wyniki okazały się zaskakująco pozytywne. Czarne skrzydła po ogrzaniu przez lampy, stawiały nawet o 20% mniejszy opór niż w normalnej temperaturze. Taki wynik pozwala uważać wykształcanie ciemniejszych piór w na skrzydłach za cenną zdobycz ewolucyjną, zdecydowanie premiowaną przez dobór naturalny w określonych środowiskach.
Więcej informacji znajdziesz w oryginalnej publikacji: S. Rogalla, M. Nicolaï, S. Porchetta, The evolution of darker wings in seabirds in relation to temperature-dependent flight efficiency, "Journal of the Royal Society Interface", vol. 18, issue 180, https://doi.org/10.1098/rsif.2021.0236