Broń Tutanchamona. Powstała z meteorytu
Ponad 3,3 tys. lat temu na tronie Egiptu zasiadał Tutanchamon. Jego grobowiec, odkryty w 1922 r., jest jednym z nielicznych, które przetrwały w doskonałym stanie. W trakcie badań naukowcy natrafili na niezwykłą broń, której pochodzenie jest pozaziemskie.
Grobowiec Tutanchamona, odkryty w listopadzie 1922 r. przez Howarda Cartera i George’a Carnarvona, zachował się w znakomitym stanie, mimo że w przeszłości doświadczył kilku włamań. W jego wnętrzu kryła się tajemnica, która wzbudziła zainteresowanie naukowców. Oprócz rydwanów, tronu i dzieł sztuki, Carter znalazł przy prawym udzie faraona sztylet, będący podręczną bronią.
Odkrywca opisał znalezisko jako "bardzo bogato zdobiony złoty sztylet z kryształową głowicą". Broń, którą faraon dzierżył w prawej dłoni, wydawała się być niewzruszona upływem czasu. Mimo że powstała tysiące lat temu, nie nosiła śladów korozji.
Kosmiczny materiał
Zespół badaczy z Włoch i Egiptu, pod przewodnictwem dr Danieli Comelli z Wydziału Fizyki Politechniki w Mediolanie, przeprowadził szczegółową analizę znaleziska. Naukowcy ustalili, że sztylet należący do Tutanchamona nie miał ziemskiego pochodzenia.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Badanie przeprowadzone przy użyciu spektrofluorymetrii, czyli spektroskopii próbki oświetlonej promieniowaniem rentgenowskim, umożliwiło ustalenie składu materiału, z którego tysiące lat temu wykonano sztylet faraona. Wyniki były jednoznaczne i nie budziły wątpliwości wśród naukowców: broń miała pochodzenie pozaziemskie.
Głownia sztyletu faraona składa się w 88 proc. z żelaza, 10,8 proc. z niklu oraz 0,6 proc. z kobaltu. Takie proporcje metali są rzadkością w materiałach pochodzenia ziemskiego, natomiast są charakterystyczne dla meteorytów, które spadają na naszą planetę.
Wyjątkowy sztylet Tutanchamona został wykonany z metalu pochodzenia kosmicznego, który dotarł na Ziemię wieki temu. Na podstawie dalszych badań naukowcy ustalili, że metal ten najprawdopodobniej pochodzi z meteorytu Kharga, odkrytego w pobliżu Aleksandrii w 2000 r.