Asteroida, która zabiła dinozaury. Nowe badania: "Uderzyła pod śmiercionośnym kątem"

Asteroida, która zabiła dinozaury, uderzyła w Ziemię pod najbardziej śmiercionośnym kątem - wynika z najnowszych badań przeprowadzonych przez brytyjskich naukowców. Specjaliści analizujący strukturę krateru Chicxulub mówią o ogromnym pechu.

Asteroida, która uderzyła w Ziemię ok. 66 milionów lat temu na zawsze zmieniła świat. Ogromna kosmiczna skała doprowadziła do śmierci dinozaurów lądowych i 75 procent organizmów żywych na naszej planecie. Chociaż naukowcy od wielu lat prowadzą ogromną ilość badań na temat tego wydarzenia, wciąż nie mogą poznać odpowiedzi na wszystkie pytania dotyczące tragedii.

Najnowsza analiza struktury krateru Chicxulub w Meksyku, rzuca nowe światło na temat gigantycznego uderzenia. Naukowcy z Imperial College London po przeprowadzeniu setek symulacji komputerowych, doszli do wniosku, iż asteroida poruszała się z prędkością około 20 km/s i uderzyła w Ziemię pod kątem 60 stopni. Zdaniem ekspertów, zderzenie się kosmicznego obiektu z naszą planetą było niezwykle pechowe, gdyż zarówno trajektoria lotu, jak i miejsce uderzenia miały najbardziej śmiercionośne parametry.

Brytyjscy naukowcy wspólnie z uczonymi z Freiburga oraz z ekspertami z Uniwersytetu Teksańskiego przeanalizowali cztery możliwe kąty uderzenia asteroidy: 90, 60, 45 i 30 stopni, a także dwie prędkości kolizji: 12 i 20 km/s.

Potężne uderzenie w Ziemię wyrzuciło do górnej części atmosfery ogromne ilości odłamków i gazów, które zablokowały dostęp promieni słonecznych. W efekcie, ochładzający się klimat przyczynił się do masowego wymierania mieszkańców naszej planety.

- Symulacje wykazały, że kąt 60 stopni jest idealny, by wyrzucić w powietrze tak ogromną ilość materiału. Gdyby asteroida uderzyła pod innym kątem, zmiażdżyłaby więcej skał, jednak do atmosfery nie przedostałoby się tyle odłamków i gazów - wyjaśnia Gareth Collins, główny autor badań.

To było uderzenie idealne, śmiercionośne - dodaje naukowiec.

Wyniki badań opublikowano na łamach czasopisma naukowego "Nature Communications".