Antybiotyk nie działa? To przez nanoplastik
Naukowcy wykazali, że cząsteczki nanoplastiku mogą łączyć się z wybranymi antybiotykami. Przekłada się to na ich słabsze działanie, co z kolei może utrudniać leczenie pacjentów, ze względu na obniżoną skuteczność leku.
Obecność nanoplastiku w naszym otoczeniu może wpływać na skuteczność antybiotyków — ostrzegają naukowcy. Nowe badania opublikowane na łamach Nature wykazują, że cząsteczki plastiku mogą wiązać się z tetracykliną, co osłabia jej działanie. Proces ten może potencjalnie przyczyniać się do rozwoju antybiotykooporności bakterii.
Według najnowszych badań międzynarodowego zespołu naukowców nanocząstki plastiku obecne w środowisku oraz w ludzkim organizmie mogą oddziaływać z antybiotykami, zmniejszając ich skuteczność. Badacze, z wykorzystaniem zaawansowanych modeli komputerowych, odkryli, że tetracyklina — antybiotyk stosowany w leczeniu infekcji układu oddechowego, skóry czy jelit — może łączyć z nanocząstkami powszechnie stosowanych tworzyw sztucznych.
Dalsza część artykułu pod materiałem wideo
Mowa o takich materiałach, jak polietylen (PE), polipropylen (PP), polistyren (PS) oraz nylon 6,6 (N66). Tworzywa te stosuje się do produkcji opakowań, tekstyliów i tapicerki meblowej. Okazało się, że nanocząstki plastiku mogą wiązać tetracyklinę, co zmniejsza jej skuteczność biologiczną.
Gorsze działanie antybiotyku
Lukas Kenner z Wiedeńskiego Uniwersytetu Medycznego podkreśla, że szczególnie silne okazało się wiązanie w przypadku nylonu. Wskazuje przy tym, że nie docenia się zagrożenia obecnego w pomieszczeniach zamkniętych.
- Obciążenie mikro- i nanoplastikiem jest w tych miejscach około pięciokrotnie wyższe niż na zewnątrz. Nylon jest jednym z powodów tego zjawiska — uwalnia się z tekstyliów i dostaje się do organizmu na przykład przez oddychanie – dodaje Kenner.
Interakcja między nanoplastikiem a tetracykliną nie tylko obniża biologiczną aktywność leku, ale może również prowadzić do transportu antybiotyku do niepożądanych miejsc w organizmie. Skutkiem tego jest utrata ukierunkowanego działania antybiotyku i potencjalne wystąpienie niepożądanych skutków ubocznych u chorego. Naukowcy ostrzegają też, że wzrost stężenia antybiotyku na cząstkach nanoplastiku może prowadzić do rozwoju antybiotykoopornych baterii.
- W czasach, gdy oporność na antybiotyki staje się coraz większym zagrożeniem na całym świecie, takie interakcje muszą być brane pod uwagę – dodaje prof. Kenner. zwracając uwagę na kolejne wyzwanie: "Jeśli nanoplastiki zmniejszają skuteczność antybiotyków, dawkowanie staje się ogromnym problemem".
Drobiny tworzyw sztucznych stają się coraz większym problemem. Naukowcy odkrywają kolejne przykłady ich występowania w ludzkim organizmie. Niedawno dowiedzieliśmy się, że mikroplastik odnaleziono w ludzkich jądrach. Inne badania wykazały obecność drobinek tworzyw sztucznych w powietrzu wydychanym przez delfiny.
