Zbliża się uczta dla fanów "spadających gwiazd". Leonidy potrafią zaskoczyć

Leonidy to rój meteorów związany z kometą 55P/Tempel-Tuttle. Swoją nazwę zawdzięczają temu, że meteory zdają się wybiegać z konstelacji Lwa (łac. Leo). Co roku, w listopadzie, Ziemia przechodzi przez strumień drobin pozostawionych przez kometę, co wywołuje widowiskowy deszcz meteorów, znany jako Leonidy.

Leonidy są aktywne od około 6 do 30 listopada, ale najlepszy czas na ich obserwację to właśnie środek tego okresu, gdy natężenie meteorów jest największe. Maksimum roju Leonidów przypada zazwyczaj około 17-18 listopada, chociaż dokładna data i godzina mogą nieznacznie różnić się każdego roku. W czasie maksimum można zobaczyć od kilkunastu do kilkudziesięciu meteorów na godzinę, jednak zdarzają się wyjątkowe lata, gdy Leonidy stają się prawdziwym "deszczem meteorów". W tych rzadkich przypadkach natężenie może wzrosnąć nawet do tysięcy meteorów na godzinę.

Leonidy są znane z tego, że ich meteory poruszają się niezwykle szybko – nawet do 71 km/s – i często zostawiają za sobą jasne smugi, zwane trainami, które mogą utrzymywać się przez kilka sekund, a nawet minut. Ponadto, co około 33 lata, gdy Ziemia przechodzi przez szczególnie gęste obszary pozostawione przez kometę Tempel-Tuttle, może dojść do spektakularnej "burzy meteorów". Przykładowo, takie burze miały miejsce w 1833 i 1966 r., kiedy obserwatorzy mogli podziwiać tysiące meteorów na godzinę.

Leonidy najlepiej obserwować późną nocą, przed świtem, kiedy radiant (czyli punkt, z którego wydają się wybiegać meteory) znajduje się wysoko na niebie. Do ich obserwacji nie potrzeba żadnych dodatkowych narzędzi, ale warto udać się w miejsce oddalone od świateł, gdzie nie występuje tak duże nim zanieczyszczenie. Należy również sprawdzić panujące warunki pogodowe. Zjawiska astronomiczne najlepiej obserwować przy bezchmurnym niebie.