Wygnane wieloryby. Ocieplanie oceanów ogranicza ich siedliska

Zamieszkujące wody północnego Atlantyku walenie biskajskie, jeszcze kilka dekad temu należały do najpospolitszych wielorybów. Niestety, ostatni raport sporządzony przez oceanografów z Uniwersytetu Cornella oraz Uniwersytetu Południowej Karoliny, jednoznacznie wskazuje na drastyczne zmniejszenie populacji w obrębie tego gatunku.

Jak tłumaczy prof. Charles Greene: "Ocieplenie Zatoki Maine nie ma większego związku z temperaturą atmosfery i samej powierzchni oceanu – jak mogłoby się wydawać". Rzecz jest bardziej skomplikowana i łączy się ze zmianami jakie zaszły w Prądzie Zatokowym (Golfsztrom), obmywającym wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej. Zmiany klimatu spowodowały, że "podwodna rzeka" uległa zsunięciu z szelfu, tworząc zbyt ciepłe środowisko dla waleni.

Wyższa temperatura zmniejszyła liczbę małych skorupiaków, stanowiących główne pożywienie wielorybów. Zmniejszyło to stopień wycielania i zmusiło zwierzęta do szukania nowego domu, głównie na północy, w regionie Zatoki Świętego Wawrzyńca. Tamtejsi kapitanowie statków i rybacy nie mieli wcześniej styczności z taką liczbą wielorybów, co skutkuje wieloma wypadkami z ich udziałem.

Walenie biskajskie należą do najlepiej zbadanych i monitorowanych stworzeń morskich. Jak twierdzi Greene "znamy w zasadzie każdego osobnika". Naukowcy nadali większości imiona i dokładnie znają ich miejsce pobytu oraz charakterystykę.

Według poprzedniego raportu z 2010 roku, populacja wielorybów biskajskich w badanym regionie liczyła około 500. Obecnie doliczono się zaledwie 356 osobników. Nic dziwnego, że Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uważa gatunek za krytycznie zagrożony.

Więcej informacji znajdziesz w źródle: E. Meyer-Gutbrod, C. Greene, K. Davies, Ocean Regime Shift is Driving Collapse of the North Atlantic Right Whale Population, "Oceanography".