Ważne odkrycie na Słońcu. "Klatka magnetyczna" zatrzymuje erupcję słoneczną
Naukowcy od lat zastanawiali się, dlaczego nie przy każdym rozbłysku następuje koronalny wyrzut masy. Postanowili więc to sprawdzić za pomocą obserwatorium NASA SDO. Wyniki badania przedstawiono na stronie agencji kosmicznej.
Jak informuje NASA, naukowcy z Centrum Fizyki Teoretycznej Ecole Polytechnique położonego we francuskim Palaiseau, prowadzili badania nad rozbłyskami słonecznymi. Pod kierownictwem astrofizyka Tahara Amari, obserwowali intensywne zjawiska zachodzące na Słońcu.
Po wielu silnych rozbłyskach słonecznych następują koronalne wyrzuty masy (CME). To masywna pęcherzykowa erupcja materiału słonecznego i pola magnetycznego. Jednak nie po wszystkich wybuchach ma to miejsce. Naukowcy postanowili przebadać, co odróżnia te dwie sytuacje, gdyż nie jest to jasne.
Korzystając z danych pochodzących z Obserwatorium Solar Dynamics NASA (SDO), naukowcy zbadali grupę plam słonecznych wielkości Jowisza z października 2014 r. Była to największa formacja w ostatnich cyklach słonecznych i cechowała się wysoką aktywnością. Chociaż warunki wydawały się sprzyjać erupcji, region nigdy nie wytworzył większego CME. Nawet pomimo potężnego rozbłysku klasy X, czyli najbardziej intensywnego z rodzajów.
Zespół naukowców uwzględnił obserwacje SDO dotyczące pól magnetycznych na powierzchni Słońca w modelach komputerowych. Obliczono w ten sposób pole magnetyczne korony słonecznej i zbadano, jak pole zachowywało się tuż przed rozbłyskiem. Model ujawnia "bitwę" pomiędzy dwiema kluczowymi strukturami magnetycznymi: skręconą liną - kojarzoną z początkiem CME i gęstą klatką pól magnetycznych, leżących nad liną.
W tym dniu wybuch CME został uniemożliwiony fizycznie przez magnetyczną klatkę. Na kilka godzin przed rozbłyskiem, naturalny obrót plam słonecznych poskręcał linę magnetyczną do tego stopnia, że stała się niestabilna. W prezentowanym modelu lina nigdy nie wybuchła, miała za mało energii, aby przedostać się przez magnetyczną klatkę, jednak samo uderzenie w część klatki wywołało silny rozbłysk słoneczny.
Zmieniając warunki panujące w klatce (w modelu komputerowym), naukowcy odkryli, że jeśli klatka byłaby słabsza tego dnia, nastąpiłby ogromny wyrzut masy. Cały wynik ich badań opublikowano w artykule Nature, 8 lutego 2018 roku.
Źródło: NASA
