Ukraińcy wskazują słabość haubic Koksan M‑1978. Wiedzą już, jak je niszczyć

M-1978 i M-1989 Koksan to północnokoreańskie, samobieżne haubice kalibru 170 mm. Około 120 egzemplarzy dostarczono do Rosji w ramach północnokoreańskiego wsparcia dla reżimu Putina. Według źródeł ukraińskich Korea Północna dostarczyła Rosji także wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet M-1991 kalibru 240 mm.

Choć udział tych broni w walkach jest potwierdzony od miesięcy, nie wiadomo, czy sprzęt jest obsługiwany przez północnokoreańskich żołnierzy, czy został dostarczony do Rosji bez załóg, w celu obsadzenia rosyjskimi artylerzystami

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Pomiędzy systemami artyleryjskimi o nazwach wskazujących rok, gdy zostały po raz pierwszy dostrzeżone (1978 i 1989), są – mimo podobieństw – także istotne różnice.

Nowsza haubica M-1989 przypomina rosyjski system S7M Małka (S7 Pion). Dzięki powiększonemu podwoziu może przewozić – poza samą haubicą – także jej załogę, jak również 12 pocisków.

Starsza M-1978 jest zbudowana inaczej – na krótkim podwoziu, pochodzącym prawdopodobnie ze zmodyfikowanego czołgu Typ 59 (chińska wersja T-54), jest umieszczona sama haubica, bez zapasu amunicji. Obsługa i amunicja znajdują się w drugim, dodatkowym pojeździe, towarzyszącym M-1978.

Jak zauważyli Ukraińcy, haubica nie jest zdolna do samodzielnego działania - potrzebuje wsparcia pojazdu, łączącego rolę wozu amunicyjnego i transportera załogi. Z tego powodu wyeliminowanie M-1978 z walki wydaje się prostsze – jeśli nie ma możliwości zniszczenia samej haubicy, wystarczy trafić jej wóz amunicyjny.

Jednocześnie warto zauważyć, że dostawy północnokoreańskiej artylerii dodatkowo uzależniają Moskwę od współpracy z Pjongjangiem. Zarówno M-1978 i M-1989 strzelają nietypowymi pociskami kalibru 170 mm, których Rosja nie produkuje. Możliwość użycia dostarczonej artylerii jest w takiej sytuacji uzależniona od dostaw amunicji z Korei Północnej.