Tranzystor z drewna. "Powolny i duży, ale ma potencjał"

Szwedzcy naukowcy opracowali drewniany tranzystor. To pierwszy tego typu wynalazek na świecie. Co więcej, to nie tylko ciekawostka - może w przyszłości posłużyć np. do sterowania wzbogaconych o elektronikę roślin.

Wymyślone przed wiekiem krzemowe tranzystory dzisiaj działają praktycznie w każdym układzie elektronicznym. To z ich zminiaturyzowanej wersji składają się np. wszystkie procesory – te działające w komputerach, telefonach czy nawet inteligentnych żarówkach.

Teraz naukowcy z Uniwersytetu w Linköping opracowali nietypowy rodzaj tranzystora. Wynalazek zbudowany jest bowiem z drewna.

"Wymyśliliśmy zupełnie nowy sposób na budowę tranzystora. To prawda, że jest on powolny i duży, ale działa i ma ogromny potencjał" - mówi prof. Isak Engquist, współautor pracy opublikowanej w piśmie "Proceedings of the National Academy of Sciences" ( https://www.pnas.org/doi/10.1073/pnas.2218380120).

Dalsza część artykułu pod materiałem wideo

Nad podobnym urządzeniem pracowano już wcześniej, ale udało się jedynie zbudować wykorzystujący przewodnictwo specjalnych jonów układ, który przestawał działać, gdy zasób jonów ulegał wyczerpaniu.

Dzieło szwedzkiej grupy to natomiast pełnoprawny tranzystor zdolny do ciągłej pracy. Naukowcy do jego budowy wykorzystali balsę ze względu na jej równomierną wewnętrzną strukturę.

Usunęli z drewna ligninę, pozostawiając jedynie celulozowe włókna, co poskutkowało powstaniem kanalików w miejscach po usuniętej ligninie. Do kanalików tych wprowadzili następnie przewodzący prąd polimer.

Urządzenie, tak jak typowe tranzystory potrafi regulować przepływ prądu, wyłączać go i włączać. Duże rozmiary tranzystora mogą umożliwiać jego działanie przy -potrzebnym czasami - relatywnie wysokim natężeniu prądu.

Jako jedno z potencjalnych zastosowań naukowcy wymieniają wzbogacanie o elektronikę roślin. To technologie rozwijane już w różnych ośrodkach.

"Nie stworzyliśmy drewnianego tranzystora, mając na myśli jakieś konkretne zastosowanie. Zrobiliśmy, ponieważ byliśmy w stanie – pokazaliśmy, że to możliwe. Mamy jednak nadzieję, że nasza praca zainspiruje inne badania, które doprowadzą do konkretnych aplikacji" – podkreśla prof. Engquist.