Tej broni dawno nikt nie widział. Ukraińcy sięgnęli po Grad-P

9P132 Grad-P, który został ostatnio zaobserwowany w Ukrainie, opracowano w połowie lat 60. dla radzieckich jednostek specjalnych. Broń ostatecznie nie została przyjęta do regularnej służby w armii rosyjskiej, ale zyskała przychylność innych użytkowników, w tym sił paramilitarnych i partyzanckich. Przykładowo, podczas wojny wietnamskiej korzystał z niej Wietkong, czyli partyzanci z Narodowego Frontu Wyzwolenia Wietnamu Południowego.

System cieszył się uznaniem, ze względu na łatwość w użyciu, możliwość szybkiego transportu i ukrycia praktycznie w dowolnym miejscu. Dodatkowo oferował moc i skuteczność porównywalną do pełnowymiarowej wyrzutni BM-21 Grad. Konstrukcja 9P132 Grad-P została "odchudzona" i bazuje na pojedynczej, rurowej prowadnicy o długości 2,5 m. Osadzono ją na trójnożnej, składanej podstawie z mechanizmami naprowadzania i przyrządami celowniczymi.

Montaż i demontaż wyrzutni 9P132 Grad-P, która w konfiguracji bojowej ma masę ponad 55 kg, zajmuje ok. 2,5 minuty. W tym czasie operatorzy (do obsługi systemu potrzeba 5 osób) są w stanie przygotować wyrzutnię do oddania strzału przy użyciu pocisków 9M22M kal. 122 mm. Tego typu pociski mają masę ok. 46 kg, a ich donośność szacuje się na blisko 11 km. Odpalenie wyrzutni jest możliwe za sprawą specjalnego pilota, połączonego z wyrzutnią kablem o długości 20 m. Dzięki niemu operatorzy znajdują się w bezpiecznej odległości od 9P132 Grad-P. Z dostępnych informacji wynika, że system pozwala na oddanie jednego strzału na minutę.

Dla przypomnienia "pełnowymiarowy" BM-21 Grad to wyrzutnia rakiet kal. 122 mm radzieckiej produkcji. Kompleks bazuje na zmodyfikowanym podwoziu Ural-375D (6x6), a jego kluczową częścią są rakiety umieszczane w 40 prowadnicach (po dziesięć w czterech rzędach). BM-21 Grad cieszy się sporym uznaniem ze względu na swój zasięg, celność, czy skutki, jakie wywołuje atak przy jego użyciu.