Tajemnicze zjawisko w Rosji. NASA nie jest w stanie go wyjaśnić
W pobliżu rzeki Markha na Arktycznej Syberii ziemia marszczy się w sposób, którego naukowcy nie do końca rozumieją. Zdjęcia udostępnione przez NASA nie pomagają rozwiązać zagadki.
Zdjęcia satelitarne znad Syberii
Pod koniec lutego NASA opublikowała na stronie Earth Observatory serię zdjęć satelitarnych osobliwego pomarszczonego krajobrazu. Wykonane przez kilka lat satelitą Landsat 8, zdjęcia pokazują ląd po obu stronach rzeki Markha, falujący naprzemiennie ciemnymi i jasnymi pasami.
To osobliwe zjawisko da się zaobserwować przez cały rok, ale najbardziej widoczne jest zimą, ze względu na kontrastujący śnieg. Naukowcy nie są w stanie jednak wyjaśnić, dlaczego zjawisko występuje jedynie w tej części Syberii.
Według NASA jednym z możliwych wyjaśnień leży wiecznej zmarzlinie, która pokrywa region przez 90 proc. roku. W badaniu opublikowanym w styczniu 2003 r. w czasopiśmie "Science" czytamy, że płaty ziemi, które ciągle zamrażają, rozmrażają i ponownie zamrażają, przybierają dziwne okrągłe lub prążkowane wzory. Efekt ten występuje, gdy gleby i kamienie w naturalny sposób sortują się podczas cyklu zamrażania i rozmrażania.
Jednak inne przykłady tego zjawiska, które znaleźć można np. w Norwegii, mają o wiele mniejszą skalę, a paski nie są aż tak wyraźne. Z tego powodu naukowcy wciąż szukają innego rozwiązania, a może nim być erozja. Thomas Crafford, geolog z US Geological Survey, powiedział NASA, że paski przypominają wzór w skałach osadowych zwany geologią ciasta warstwowego.
Wzorce te występują, gdy topniejący śnieg lub deszcz spływają w dół, odpryskując i spłukując kawałki skały osadowej w stosy.
- Proces może ujawnić płyty osadu, które wyglądają jak plasterki ciasta z ciemniejszymi pasami reprezentującymi bardziej strome obszary, a jaśniejszymi oznaczającymi bardziej płaskie obszary - powiedział Crafford. To by wyjaśniało, czemu wzór jest bardziej widoczny zimą oraz czemu zanika w pobliżu rzeki.
NASA przyjmuje to wyjaśnienie, ale zaznacza, że póki zjawisko nie zostanie zbadane z bliska, nie można mieć całkowitej pewności co do jego natury. Podkreśla, że do tego czasu "tajemnicze pasy zostaną jedną z syberyjskich osobliwości".
